Bugün kelebeklerin kendi kanatlarını göremediğini öğrendim,
Ne kadar özel olduklarının farkında değiller.
Aynı Senin Gibi...
En zor savaş kafanda bildiklerinle, kalbinde hissettiklerin arasındadır....
Cemal Süreya
Okur Takip Önerileri
Gerçek sevgi sabırdır, herseye dayanır.
Affeder, Çabalar, Gerektiğinde susar, kabullenir ama asla bitmez....
Ezanlar ederken secdeye davet,
Hep yarın diyoruz,
Oysa kim bilir,
O yarın belki
Kıyamet.....
Necip Fazıl Kısakürek
Kayıp
"Bana yalan söylemeni isterdim aslında... Çünkü insan ancak kaybetmekten çok korktuğu bir şey için yalan söyler."
Orhan Pamuk
Masumiyet Müzesi
Boşluk...
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.
Sabahattin Ali
İçimizdeki Şeytan
Bir gün insan “virgül”ü kaybetti. O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı.
Cümleler basitleşince düşünceler de basitleşti.
Sonra “ünlem” işaretini kaybetti. Alçak bir sesle, ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey ondan en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.
Bir süre sonra “soru işareti”ni kaybetti ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu: Ne evren ne dünya ne de kendi apartmanı umurundaydı.
Birkaç yıl sonra “iki noktayı” işaretini kaybetti ve davranış nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.
Ömrünün sonuna doğru elinde sadece “tırnak işareti” kalmıştı. Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.
Düşünmeyi de unutunca son “nokta”ya ulaşmıştı…
Günler, aylar ve belki de yıllarca düşündüğün;
içten içe var olduğunu hissettiğin o acıyı anca gece boyu güneşin doğuşunu beklerken küllüğe mahkum ettiğin o sigaralar anlar.
•
Birhan Keskin ".
. ..ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde, çok gücenmiştim hayata." demişti,
Camus ise;
"Ama acı..“insanların” gerektiği zamanda ölmemesi demektir.."
Yaşadığım sürece,
birinin yüzüme SİLAH doğrultması beni SEVDİĞİNİ söylemesinden daha samimi GELECEK...
sonra;
Sonra sustum. saatlerce sustum hem de. avazım çıktığı kadar sustum. bir süre sonra artık konuşacak bir şeyim kalmadığını, kelimelerin ne kadar manasız olduğunu fark ettim. sessizliğin verdiği gürültüye alışmayı öğrendim. bu suskunluk benden çok şey götürdü. benliğimle vedalaştım. özümü kaybettim. fakat bunların da bir önemi kalmamıştı. insanlar susana kadar yanan kibrit gibilerdir, bir kez söndükten sonra aynı kibriti tekrar yakamazsınız. bir kez sustuktan sonra da eskisi gibi konuşamazsınız. eskisi gibi değildir artık. işte insan o anda parlaklığını yitirir, ışığını söndürür. benim ışığım söndü, benden fayda gelmez artık.