İçimizde ne kadar değişik insan varsa, biz o kadar zenginiz. İçimizdeki ayrı ayrı benleri bir arada tutmak, bunu öğrenmek bize büyük bir derinlik kazandırır. Bize çok yönlü olmayı öğretir.
Bu sayede, başka birileri üzerine hüküm kurmaya çalışacağımıza, içimizdeki diğer kişiliklere hükmetmeye çalışırız. Böylece iktidar hırsından da kurtulmuş oluruz.
İnsan üstesinden gelebileceği kadar çok insan olabildikten sonra, yabancılara daha az gereksinim duyacaktır. Gereksinim duymamak özgürlük demektir.