ATSIZ'DA DİL VE EDEBİYAT
Dil: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu olan ve bitirme tezini, Osmanlı döneminde sade Türkçe akımının öncülerinden Edirneli Nazmi'nin Dîvân-ı Türkî-i Basît'i üzerinde yapan Atsız'ın dil konusundan uzak kalmayacağı ve bu konuya sık sık temas edeceği açıktır. Onun, Türkçe konusundaki düşüncelerine
YARIDA KALAN EDEBİYAT TARİHİ
Atsız'ın dil, tarih ve edebiyat çalışmaları iç içe geçmiştir. Daha 1933-1934 yıllarında Orhun dergisinde yayımlamaya başladığı Köktürk ve Uygur dönemlerine ait metinlerin aktarmaları, aynı zamanda edebiyat tarihini de ilgilendirmektedir. Bitirme tezine dayanan ve yine Orhun dergisinde yayımlanan Edirneli
Ahmet Fakîh (VII.XIII. yüzyıl) Çarhnâme;
Dirîgâ çarhun elinden hezârân
Ki kılmışdur mu’attal bunça kârân
(Günümüz Türkçesiyle)
Bunca işi geçersiz (muattal) kılan feleğin elinden binlerce eyvâh.
Sayfa 116 - Kalıpı=mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün
Kadı Burhanettin
HECR İLE BİNİ OL YÂR NİÇE YAHISAR ÂHIR
GÖZÜM YOLUNA ANUŇ NİÇE BAHISAR ÂHIR
Sayfa 150 - 11-(s.25)kalıpı= mefûlü/mefâilün/mefûlü/mefâilün
Ahir zaman fitnesi şol güzelleri şehlâ imiş
Gel, düş anun sevdâsına gör kim ne hoş sevda imiş
(Nesimi)
Şehlâ: Hafif şaşı göz. Divan şiirinde sevgilinin güzellik unsurlarındandır.
Sayfa 161 - Akçağ Yayınları
Divan Şiirinden Beddua Örneği
Beni âzâde iken ışka giriftâr itdün
Göreyin sende benüm gibi giriftâr olasın
-Mihri Hatun-
Sayfa 199 - Akçağ Yayınları