Ahmet
@estelli47
Solmaya Mahkûm Bir Hayatta,
Olmaya Çalışan Aciz Bir Kul .
626 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Havva'yı Dileyiş
Her şey hep bende
İstemem
Bu boşluk, bu hiç niye?
Öylece durmak niye?
Durmadım, durmak olmazdı.
Koştum, en aceleciliğimle.
Yaratıcı'mın eşiğine vardım.
Durdum.
Ne istediğimi bilmezdim, bilemezdim.
İstediğimin "ismini" bilmiyordum ki, söyleyip dileyeyim.
Boynu bükük bekledim.
"Var Eden" var ettiğini en iyi bilendir.
Boynu bükük karşısında duran bana baktı.
"Ol" dedi.
Oluverdi muradım.
Sayfa 76Kitabı okudu
Bir hâl var üzerimde.
Tanımsız.
Düşüncesi bile bende yok.
Sadece ağır bir duygu.
Var'larım çok. Yine de bir Yokluk beni örtmüş, nefesimi kesiyor.
Sayfa 75Kitabı okudu
Hz .Adem'in Arayışı
Bugün de nefes istiyor bedenim, yarınımda sen olsun istiyorum, sevgilim.
...
Bir akşam, ayın aydınlattığı yüzünde bana olan o gülümsemeni göreceğim.
O gülücüğün için her şeye katlanacağım. Sen varsın ya yerin yüzeyinde, artık biliyorum kaybettiğim en doğal cennetim sendin.
Sayfa 74Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Doğal olan, cennetteydi. Orada doğanın bir parçası ve elemanıydım. Olan oldu, ben cennetten doğal olandan ayrıldım. Bu seçim bana mi ait Yaratıcı'ya mi ait, bunu sorgulamayı da bıraktım. Önemi kalmamış bir mevzu olarak bir yerlerde öylece duracak bu soru.
Ben kendimi seçtim, doğala karşı.
Varlığım onun düzeninin bozulması için yeterli bir sebep. O yüzden doğa beni düşman belledi ve bir düşmana nasıl davranması gerekiyorsa bana öyle davranacak.
Sayfa 74Kitabı okudu
...karar verebilme gücü bile benim ertesi gün önceki günden farklı yaşama ihtimalimi güçlü kılıyor.
Her verdiğim karar, belli olan yarınımı yeni baştan yaratıyor.
Sayfa 73Kitabı okudu
Buradaki karanlıklardan kaçış mıydı dünlere olan özlemim?
Sayfa 330Kitabı okudu
Biz, çocukları bilgiyle boğmaya çalışıyoruz. Oysa onlara yüzmeyi öğretebilsek ne güzel olurdu. Maalesef müfredatımızda bazı aksaklıklar var, olaylara resmiyet katalım derken; tümden kaybediyoruz çocukları...
Düşünsene çocuğa resmi evrak gibi bakıyoruz...
Sayfa 50Kitabı okudu
Bir karakterin oluşumunda, bir hayatın kuruluşunda ve bir yüreğin kurtuluşunda payı olan insanlara ne mutlu!
Sayfa 20Kitabı okudu
Evet arkadaşlar!
Onlar, o eşkıyalar düşmana karşı savaşarak ölürlerken, Ağalar, Beyler düşmanla işbirliği içindeydiler.
Sayfa 177Kitabı okudu
Namus, bostan tarlasında bitmez ki...
Sayfa 177Kitabı okudu
İnce Memed:
"Müslüm," dedi yüzü allak bullak, “insan bu denizin karşısında küçülüyor, küçülüyor, iğne ucu kadar bir şey kalıyor."
- Denizi ilk görünce hep öyle olur, dedi Müslüm.
- Dağı görünce de öyle oluyor.
- Ben onu bilmiyorum, dedi Müslüm. “Ben dağda büyüdüm."
- Bu çaba, bu kavga, bu kaçıp kovalama niye ki, insan bir iğne ucu kadar kalınca?
"Biz Hocamızı bu dağlarda çok severiz. O, Allahın bir ermişidir. Uzun yıllar biz onu Hızır sandık. Sonra da anladık ki o Ferhat Hocaymış."
"Hızırdır," dedi Memed. "O Hızırdır da bizi Ferhat Hoca donuna girmiş kandırıyor."
Sayfa 430Kitabı okudu
Böyle hem ölüp giden, hem de kuyruğu dik gidenlere oldum olası hayranlığı vardı.
Yeni bir ülke kurulurkene...
Yargıç coşmuş konuştukça konuşuyordu.
"Biz yeni bir memleket kurarken çok adil olmalıydık."