bağdat şehrinin kuruluşuna dair okuyorum. dönemin seyyahları tarafından (yakubî) 100.000 işçinin çalıştığından söz edilirken , söz halifenin evrenin yaratıcısı oluşuna geliyor. şehrin ulu camiisini ezen saray mimarilerine değiniyor.
okuyorum.
evrensel güç, mutlak yönetim.
nizamlı, ihtişamlı şehirler.
dört bir yanda giriş kapıları. hendekler. askeri güçler, törensellikler, şaşalar.
bütün bu ihtişamdan geriye hiçbir şey kalmamıştır ile bitiyor metin.
geçicilik dehşetine karşı aymak yaşamımdaki en büyük kırılma idi.
Bağdat üzerinden okuyunca esasen yoruma lüzum yok, malumu ilan laf u guzaftir.
hiçbir şey kalmıyor. ihtişam kalmadığı gibi
ihtişam için çaba gösteren de kalmıyor, onu yitirince acı çeken de.
acı çeken nesli hatırlamayan sonraki nesiller bile kalmıyor.
evren burada kalıyor, halifenin aklı kalıyor. halife kalmıyor.
spritüelzm
makrokozmos Spiritüalizm, kişisel anlam, amaç ve kendinden daha büyük bir şeyle bağlantı arayışıdır.
Spiritüel insanlar genellikle yanlış anlaşılır. Onlar bir din değil, bir felsefedir. Bu, herhangi bir Tanrıya inanmadıkları, bunun yerine manevi aleme inandıkları anlamına gelir.
Manevi insanlar genellikle kendilerini doğaya, yeni çağ
Tesla'nın bir gazeteci ile yaptığı bir röportajı:
Allah’ın varlığını ve birliğini, eşsiz kudret ve hikmetli yaratışını ispatlamak için insanın yaratılışına dikkat çekilmesi son derece önemlidir. Zira bütün evrenin bilebildiğimiz en büyük olayı hayatın ortaya çıkışıdır. Bütün varlıklar içinde akıl sahibi tek canlı insan olduğu için o, evrenin göz bebeğidir. Eğer bilim kâinatta dünyadakinden başka
Hem derdini ne diye insanlara anlatıyorsun ki..?
Rabbin orada sana derman vermeyi beklerken,
Tüm dertlerin şifası ondayken,
Tüm âlemin ve evrenin yaratıcısı o iken,
Neden insanlar?
Ölüm Risalesi
Damla damla oluşuyor hayat
Ölüm kımıl kımıl
Duymak kolay
Anlatmak değilHer an
Farkındayım
Az az öldüğümünBilincindeyim doğan ayın
Eriyen karın akan suyun
Ve usul usul tükenen zamanınTekrarlayıp duruyor saat