Kitabın adı "Ene". Arapçada ben demek.
Öncelikle kitaba kendini boşlukta hisseden bir kişinin bu kitaba denk gelerek okumaya başlamasıyla giriş yapılıyor.
Kitapta nefs anlatılıyor. Daha doğrusu nefs konuşuyor, nefs kendi kendini anlatıyor. Ama Aziz Mahmud Hüdâyî'nin hayatı üzerinden anlatılıyor bu. Yani Aziz Mahmud Hüdâyĩ'nin
"Ene" Arapçada ben demektir.Kitap, kendini boşlukta hisseden bir kişinin bu kitaba denk gelip okumaya başlamasıyla başlıyor.
Kitapta nefs anlatılıyor. Daha doğrusu nefs konuşuyor.Konu Aziz Mahmud Hüdâyî'nin hayatı üzerinden anlatılıyor. Yani Aziz Mahmud Hüdâyî'nin hayatı nefsin 7 mertebesine göre bölüm bölüm anlatılıyor.
"Duyuyor musun beni?
Duyuyorsun
Çünkü mecbursun.."
Ben hiçbir kitabı okurken böyle hissetmedim.. Her satırı benim için yazılmış gibiydi. Her satırda kendimden bir şey buldum. Kitabın çoğu yerinde içim ürperdi, gözyaşlarıma engel olamadım.. Herkese tavsiye ederim. Kitap bittiğinde belli bir süre kendinize gelemeyeceksiniz haberiniz olsun!