Dünyanın en uzun hüznü yağıyor
Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne..
Kimseye acı vermemek için kırk yerinden kırılan inceliğim..
Beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim..
Okur Takip Önerileri
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin
yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında
Kimse elini uzatmıyor..
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya
Boşalan bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu..
Sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse..
Keşke bir şiir okumuş,
Bir kedi sevmiş olsaydınız.
Belki bu kadar, kirletmezdiniz dünyayı…
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım..
Varmak istediğim uzak limana
Gemiler beni almadan kalkıyor..
Okuma-yazma bilmeyenler ülkesini yazıyla doldurdun.
Şimdi hayat sellerinin ortasında kendi ıssızlığının çölünde yaşıyorsun..
“Son günlerde herkesi birbirine karıştırıyorum. Belki de karıştırmıyorum. Belki de insanlar aynı oyunları oynuyorlar, hayatlarını birbirine benzer oyunlarla geçiriyorlar.”
“İnsanlar arasındaki engelleri kaldıralım, bütün oyunları birlikte oynayalım, birlikte seyredelim, kendimize isimler vermeyelim, yaptığımız işlerle var olalım, bunun dışında kalan bütün sahte unvanları, kurumları, insanın kendini üstün bir şey saymasına yol açan düzenleri yok sayalım.”
Susmam seni ürkütmesin içimde çağlar var bilmelisin..
Susmanın kalesine sığınıyorum
Önümde karanlıktan duvarlar
Sırtımda insan yüklü bir gök var...