Ezgi
@ezgiplankton
“Bazen su yanar, ateş donar.”
İstanbul
38 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
96 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Ne olurdu, ben de
Sana göründüğüm şekilde
Odana gelseydim.
Ateşböcekleri gibi,
Küçücük avucunda
Yanıp yanıp sönseydim.
Seneler geçip gider, büyürsün.
Bir gün olur, hepsi biter:
Endişeler, o çocuk üzüntün
Hepsi biter.
Aydınlanır seninçin geceler,
Güneş gibi görünürsün.
Biraz sabır, küçük çocuk, biraz sabır.
Ama, Allah’ın koyduğu yerde,
Yıldızlar daima yalnızdır.
Sayfa 21Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ölü çizgileri dünyanın
Biz sizin esiriniz,
İster bırakın
Öldürün isterseniz!
Sayfa 32Kitabı okudu
Aşklar seslenir, çekingen, tatlı...
Ama inanma, maske!
Sayfa 32Kitabı okudu
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı.
Sayfa 46Kitabı okudu
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Sayfa 46Kitabı okudu
İnsanınla vur, hastalığınla yere ser,
Sars beni paraca
Her yıkılışımda kuvvetim artar.
Sayfa 44Kitabı okudu
Anla sıkıntımı geç git dost,
Nedendir sorma.
Sayfa 45Kitabı okudu
'işte yaşamın reçetesi bu'
dedi annem
aldı beni kollarına gözyaşlarım akarken
'her yıl bahçene
ektiğin çiçekleri düşün
sana öğretecekler ki
insanlar da
çiçek açmak için
solmak
köklenmek
ve büyümek
zorunda.'
