Her şeyle dalga geçen-dalga geçilebileceğini sanan-öyle davranmayı bir marifet olarak gören insanları gerçekten anlamıyorum!..
Bir arkadaş intihar etmeyi düşündüğünü söylüyor, moral vermeye çalışan, endişe edenlerin yanı sıra; dalga geçen-intihar etseydin ya diyen, buraya niye yazdın diyerek îmâda bulunup farkında olmadan kışkırtan yorumlara şâhit oluyoruz hayretle, esefle...
Arkadaşlar ya, insan hayatı bu kadar ucuz mu, neden dalga geçiyorsunuz, ne kadar üzücü bir tutum!..
İnsan bazen gerçekten ümitsizliğe kapılabilir, neler yaşadığını biliyor musunuz? Bizlerin ya da kıymetlimiz olan insanların bir gün aynı ümitsizliğe düşmeyeceğinin garantisini verebilir misiniz? Öyle bir durumda size ya da en kıymetliniz olana böyle mi yaklaşılsın yoksa yürekten önemseyerek dostluk eli mi uzatılsın, ne istersiniz?.. Ellerinizi başınızın arasına koyup bir düşünün derim!..
Velev ki bazılarınızın kastettiği gibi ilgi çekmek için(ki; kendi adıma öyle olduğunu düşünmüyorum!) olsun; ne farkeder! Siz insanlık adına, dostluk-kardeşlik adına insanca-dostça davransanız ne kaybedersiniz?.. İnsanın bazen yapıcı, şifâ gibi bir ilgiye ihtiyâcı olamaz mı? Ya yanıldıysanız, o zaman ne olacak bu tutumunuzla?.. Yıkıcı olmanın kime ne faydası var ki şu üç günlük dünyada?.. Yapıcı olmanın ne zararı var peki?.. Yapıcı olmak bu kadar zor mu, gelmiyor mu elinizden?..
Gerçekten! Bir düşünün! İnsanlık adına, dostluk-kardeşlik adına insanca-dostça davransanız ne kaybedersiniz?..
Bu açıdan bakınca, yağmurda hüzün gibi birşey galiba: İlk başta aman bana ilişmesin diye didinir sakınırsın, emniyetli ve kuru kalmak için elinden geleni yaparsın, ama baktın ki olmuyor, baktın ki yağıyor üzerine dört bir koldan, gark olursun ta dibine kadar ve bir kez bu kadar battın mı içine, ha bir damla eksik ha bir damla fazla ne farkeder. Yağmur da hüzün gibi bir şey, yakalandın mı bir kez, azı çoğu yok artık. Olsa olsa "kuru kalabilenler" ve "sağanaktan nasibini alanlar" var.
Bu açıdan bakınca, yağmurda hüzün gibi birşey galiba: İlk başta aman bana ilişmesin diye didinir sakınırsın, emniyetli ve kuru kalmak için elinden geleni yaparsın, ama baktın ki olmuyor, baktın ki yağıyor üzerine dört bir koldan, gark olursun ta dibine kadar ve bir kez bu kadar battın mı içine, ha bir damla eksik ha bir damla fazla ne farkeder. Yağmur da hüzün gibi bir şey, yakalandın mı bir kez, azı çoğu yok artık. Olsa olsa "kuru kalabilenler" ve "sağanaktan nasibini alanlar" var.
richard dawkins'in kızına mektubu
sevgili kızıma
10 yaşına geldiğine göre sana benim için önemli olan bir şeyden bahsetmek istiyorum. bildiğimiz şeyleri nasıl bildiğimizi hiç merak ettin mi? örneğin gökyüzünde minik iğne delikleri gibi görünen yıldızların aslında çok uzakta ve güneş gibi büyük ateş topları olduğunu nereden biliyoruz? ya da