fasea
@fasea
kendi içimde yuvarlanıp gidiyorum ve bir süredir yazılım benimle uğraşıyor
Nehirden Denize Özgür Filistin
Lisans
50 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Diğer misal, Balkan Harbi ’nde ben Edirnedeydim. Bulgar ordusu Çatalcaya yürürken, İstanbulda aileler arasında bozgun yapmış. Bazıları Anadoluya kaçmışlar. Birkaç komşu anneme gelmişler, “Bulgarlar İstanbul ’a gelirse bizleri keser, haydi Anadolu ’ya geçelim” demişler.
Annem de cevap olarak, “Oğlum Edirnede muhasarada, Bulgarlarla muharebe ediyor. Mümkün olsa ona yardıma giderdim. Ben kapımın arkasına satırı hazırladım. Kapımı açacak Bulgarın kafasına
yerleştireceğim. Siz de benim gibi yapın” demiş.
Bu dünyada herkesin hayatı, kendi hatırasında bir resimli kitaptır.
Okur Takip Önerileri
Eğer yaşamak kelimesinin manası her şeyden mahrum olmak ve ıstırap çekmekse, her an küçülmek ve bunu nefsinde her lâhza duymaksa, bir türlü aşamayacağı bir çemberin içinde durmadan çırpınmaksa, şüphesiz ben de, benimkiler de en derin şekilde yaşıyorduk.
Sayfa 12Kitabı okuyor
%20 (80/382)
78 syf.
·
Puan vermedi
Ey yürüdükçe çürüyen sokaklar
Gürültüler içinde sessiz
Ve kimsesiz
Korkunun yokuşunu tırmanan sokaklar
Hiç konuşmayın isterseniz
Gizleyin utancınızı
Gizleyin çoğalan fahişeliklerden
Yıkılan onur kalelerinden
Çamur çamur akan
Ve aktıkça kokan bu ihanet selinden
Gizleyin utancınızı gizleyin
Bütün kuyruklarda küfreden
Kuyruklar bitince sesi kesilenlerden
Ekmekleri alınsa bile ellerinden
Her gün açlığa şükredenlerden
Gizleyin utancınızı gizleyin
Bu susturulmuş özgürlük seslerinden
Ölüm kara bir yazgı değil artık
Bembeyaz bir şiirdir koynumuzda
İmgelerin güzelliğinde kan
Bu kanı nasıl okuyayım sana
Nice gurbetler yaşanıyor içimizde
Nice ayrılıklar
Nice yarım yolculuklar
Turnalar ey turnalar-turnalar
Ne dağ başlarındaki kız bulutlar
Saçlarını çözüyor eskisi gibi
Ne dostlar kolumuzda geziyor
Aynı kentlerde ayrılıklar
İntiharlar ve esir kampları
Yürüdükçe ölümler takılıyor ayaklarımıza
Genç ölümler
Zamansız ölümler
Dirrnen ve ölümsüzleşen ölümler
Türküler ey türküler
Seferberliğe gerek yok şimdi
Seferberlikten beter olmuş yürekler
Gün bitse bile gökyüzünde
Günler daha mühürlenmedi
Çünkü dilde söz
Çiçekte renk
Ve zamanda gelecek bitmedi
Saçlarını savurma demiyorum
Yeter ki suların sonsuzluğuna
Yürekli bir tanık olsun o rüzgar
Sil gözlerini ay tutulmasın
Can pahasına yükselen sesler
Ve gülen yürekler susturulmasın
Bir şeyler vardı hep yarım kalan
Ve düşlerle bir türlü bağdaşmayan
Koltuğa alınmış bir kelleydi yaşamak
Gençtik -korkusuzduk
Ama aşksız
Ama şiirsiz
Ama kitapsızdık
Biz başlatmamışız hiçbir savaşı
Bizimle başlatılmış bütün savaşlar
Ey bir elinde mezarcılar yaratan
Bir elinde ebeler koşturan doğa
Bu seslenişimiz yalnızca sana
Yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
Bitmedi daha sürüyor o kavga
Ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek