İstanbul
İSTANBUL
Her şey yerli yerinde sanki servi, erguvan, çınar
Bir motor sesi kulağımda, martılar başımda uçar
Tüten bir baca, eskimiş ev karşımda yorgun ve naçar
Deniz coşkulu, heveskar dalgalarıyla hislerime bakar
Rüzgâr kıtalar dolaşmış tenime değer esintisiyle
Binlerce yılın güzelliğini saklar boğaz gizemiyle
Akşam, tepelere misafir olmuş İstanbul’u seyirde
Güneş her zamanki kaçışında zevk ve acı her yerde
Kadran hiç mi yorulmaz! Akıl düşünür, göz seyirde
Her şey yerinde kaim bir sen olunca gördüğüm resimde...