Toplumsal cinsiyet eşitsizliği, kadın bedeninin reklamlarda kullanımı üzerine bütün veya ayrışık (yalnızca toplumsal cinsiyet, yalnızca eşitsizlik, yalnızca medya veya yalnızca kadın) ile ilgili titiz bir okuma listesi hazırladık https://1000kitap.com/Sosyolog18 ile birlikte. Bu okumalar doğrudan bahsettiğimiz konuyu sunmakla kalmayacak, konuya
İnsanın hareketlerini kısıtlayıcı bir moda olarak onsekizinci yüzyılın ikinci yarısında Fransa' da bir imtiyaz olarak soylu kadınlar arasında sepetli eteklerin moda oluşu zikredilebilir. Eteklerin çapı dörtbuçuk metreye kadar genişletilir. İmtiyazlı kadınlar arasında rağbet gördüğü için bu imtiyaza kendilerinin de layık olduğunu düşünen köylü kadınlar tarafından da giyilmeye başlanır. Bu dönemde moda henüz bugünkü karakteristiğini kazanmamış olduğundan, sınıflar arası giyim farkına riayet edilmesi prensibine istinaden bu etekler aşağı tabakanın kadınlarına yasaklanır. Sepetli etekler Veblen'in aylak sınıfını tam olarak açıklar: "Kadın giysileri giyenin üretken emekten uzak olduğunu, erkeklerinkinden daha iyi kanıtlar... Etekten vazgeçmeyişimizin temel nedeni şudur: Pahalıdır, giyene her hareketinde engel olur ve her yararlı girişiminde onu köstekler."
Modern insandaki şöhret tutkusunu Erich Fromm öbür aleme olan inancın kaybedilmesine bağlar.
" Giyimi belirleyen en önemli unsur kişinin sahip olduğu sınıftır. "
İbni Haldun ülkelerin birbirini taklit etmesini "yenilgiye uğrayanın yeneni taklit etmesi" olarak tesbit etmektedir.
Modernizmin hayat tecrübesi ve dini bilgiyi küçümseyen tavrı, yaşlıları hayatın içinden koparıp hayatın dışına iter. Bu kenara itilmişliği hazmedemeyenler hala hayatın içinde olduklarını ispat edebilmek için mevcut görüntünün içinde var olmaya çalışmaktadırlar. Mevcut görüntü ise durmadan değişmekte olan modadır.
Kişiyi her türlü tehlikeden koruyacak şey takvadır.
Reklam kuşağında çok basit bir ürünün tanıtımında bile şık, bakımlı, modayı takip eden bir kadın imajının kullanılması, geleneksel kadının yok sayılmasına neden olmaktadır. Geleneksel kadın imajı sadece olumsuz bir etki uyandırmak için kullanılmaktadır.
İçsel güzellik el emeğine aktarılmadığı zaman, dış güzelliğe olan ilgi doruk noktasına çıkmaktadır.
Modanın toplumun alt tabakalarına kadar yayılması, tarzının değişmesini zorunlu kılar. Çünkü Valery'nin "moda göze çarpmak isteyen kişilerin göze çarpmak istemeyen kişiler tarafından taklit edilmesidir" sözüne uygun olarak bütün herkes aynı şekilde giyinmeye başladığında "seçkinler" kendilerini farklı bir şekilde ifade etme ihtiyacı duyar. Böylece moda, farklı olmak isteyenlerle, farklı olanlara benzemeye çalışanlar arasında sürekli bir kovalamacayı barındırır. Bu kovalamacadan en karlı çıkanlar ise modayı oluşturanlar ile modayı pazarlayanlardır.
Varlığını modernleşmeye borçlu olan moda, otoritesini "modanın eleştirilmezliği" üzerine kurmakta oldukça mâhir davrandı. Bu mahâretiyle birlikte moda, güzelin tarifini değiştirdi. Bu yeni tarife göre “moda olan güzeldir"; moda
olan yani göze çarpan. En çok tartışılan ve göze batan zevkler ve renkler bile, modanın şemsiyesi altına girdiğinde
"zevkler ve renklerin tartışılmazlığı" payesine yükseldi.
giyim sahip olunan zihniyetin sembolleşmiş şeklidir.
"Giyimi belirleyen en önemli unsur kişinin sahip olduğu sınıftır."
Her gün yeni moda kıyafetleri gören kişi kendi kıyafetiyle çoğunluktan ayrı düştügünü sanmakta ve bir an önce
kitleden biri olabilmek için kendisine sunulmuş olan kıyafetleri elde etmeyi hedeflemektedir.