Betül tekrar paylaştı.
Kollarımızı açıp ona doğru koşarken, kucağımızda bütün hayatımızı, çektiğimiz bütün acıları, sıkıntılı bekleyişimizi, uykusuz gecelerimizi, ağaran saçlarımızı, dullarımızı, yetimlerimizi, gözyaşlarımızı, iniltilerimizi, cesaretimizi, her şeyimizi taşıyor, zaferle dönen o askere götürüyorduk.
Sayfa 96Kitabı okudu
... içinizdeki İslâm'ı gösterin. Çünkü İslâm, sizin üzerinizde görünmek ister. İman gizlidir, İslâm açık. İman kalbdedir, İslâm zahirde. İslâm şeriatsa, şeriat sizin amellerinizde görünmek ister
Sayfa 133Kitabı okudu
Dehşetle bakıyordu her şeye. Tanımayarak, bilmek istemeyerek, öfkelenerek, bu değişmeyi, bu birdenbire ortaya çıkmayı havsalası almıyordu.
Sayfa 126Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Güneş müneş yok. Hep elektrik ışıkları. Sanki böyle ışıklarda doğduk ve sanki böyle ışıklar içinde yaşamaya mecburuz. Günyüzü, güneş yüzü yok bize.
Sayfa 51Kitabı okudu
İnsan, demek, kendi tabiatına çok aykırı gelen şeylere de alışabiliyor, kapalı yerlere alışabilmesi gibi. Ama kapalı yerden kurtulmadıkça kapalı yere alıştığını fark edemiyor. Ama bir kez açık havaya ulaşınca, o kapalı odalarda, kapalı salonlarda nasıl bir cinnetti hayatını sürdürdüğünü, bu hayata nasıl olup da katlanabildiğini havsalası almıyor.
Sayfa 50Kitabı okudu