S A Y E
@firdevs__dmr
Hakkımda 2003 yazından bu yana var olduğum gibi söylentiler mevcuttur.Fakat ben konuşma sırası bana gelene değin yok sayılmayı tercih ediyorum.Ha öyle yüksek bir beklentiye de girmeyin, nasılsa ben sade-ce bir insanım.
Daimî öğrenci
Hâlâ eğitilmekte
Konya
5 Haziran
162 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Asıl ev, asıl mabed insanın kendisidir.
Çünkü insan kendinin hem sığınağıdır hem de zindanı; onu yuva yapan da zindan yapan da kişinin kendi tercihleridir.
| Yedi Güzel Adam - Yemenici
Nedir sevda, ne süveyda...
Görmüyorsan yürek yangınımı
Sina'ya git, Musa şahit, Tûr'a sor...
Tecellisi neymiş aşkın gör!
Nedir sevda, ne süveyda, Nur'a sor...
Öptüğüm ölümümdü gözlerinde;
Azrail'e, İsrafil'e, Sûr'a sor!
Yeter, kanıt değilse şayet sana;
Mahşeri bekle,
Bir melekle Huzura sor.
| Ahmet Tezcan
Güney Carolina dağlılarının bir atasözü;
We ain't what we want to be, and we ain't what we're going to be, but we ain't what we wuz.
"Ne olmak istiyorsak henüz o değiliz ve henüz olacağımız şey de değiliz; ama ne idiysek artık o da değiliz."
Okur Takip Önerileri
Böyle "Ah!" demeyi, beli bükük bir ahlat ağacından öğrendim.
. . .
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım.
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım;
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan Sonunda ben de alıştım.
Ah...Dedim sonra,
Ah!
. . .
Didem Madak
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin;
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin;
• • •
Niyedir, aynalarda azalır sesin...
• • •
Kemal Sayar
Bazen ya da hep batan bir cam parçası :|
• • •
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin,
Kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin...
• • •
Ümit Yaşar Oğuzcan
İşte yaşamak maceramız bu :
• • •
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor; bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor,
Sevgilisinden sadakat...
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.
İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak...
Ve yaşayıp beklerken ölmek!
Ümit Yaşar Oğuzcan
Göğü kucaklayıp getirdim sana; kokla
açılırsın.
Üzme kendini bu kadar;
Sana umudu öğretmeyenlerin suçu mu var(!)
Bak yeryüzü ne kadar geniş,
Ne kadar dar...
Arkadaş Zekai Özger
Bir gün bakarsınız
şu güzelim bilgiç beynimi kırıp...
• • •
En mutlu insanlar belki de
baca temizleyicileridir.
Öyle dar, öyle kara karanlık bir yerdedirler ki;
Yüreklerini geniş, dayanıklı,
aydınlık tutmak zorundadırlar...
Buna yükümlü sayarlar kendilerini.
Baca temizleyicileri başkalarını sevmekle kalmaz,
Başkalarınca sevilirler aynı zamanda;
Çünkü herkesi düşünmeyecek kadar mutlu,
Herkes tarafından düşünülmeyecek kadar mutludurlar.
• • •
İsmet Özel
Bazen sevinirim,
sevinmek nedense hep yedi yaşında...
• • •
Ve yanılmıyorsam yalnız insanların,
Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar...
Mutsuz olduğunda insanlar,
Yok olurmuş bazı dakikalar.
• • •
Didem Madak
Âmin.
• • •
Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı’ya:
Olanlar oldu tanrım
Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
• • •
Didem Madak
Mutlu olurduk.
• • •
İç ses, diye söylendim.
Çocukken şöyle dua ederdim Tanrı’ya:
Tanrım bana hiç erimeyen,
Kırmızı bir bonbon şekeri yolla.
Eski tül perdelerden gelinlik biçerdik
Kardeşimle kendimize durmadan,
Olmayan çayları,
Olmayan fincanlardan içerdik.
Olmayan kapıları açardık,
Olmayan ziller çaldığında.
Siyah papyonlu olurdu mutlaka
Resim defterimizdeki damat.
Yedi günde yarattığımız dünya,
Mutlu olurduk pastel koksa.
• • •
Didem Madak
Gözlerimin içine bak.Gözlerim biraz karanlık;duvarlara uzun dalmışlıklar var.
• • •
Gözlerim biraz yorgun;
İçinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler,
Bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler…
Bekleyişler anna.
Köylü çocukların parasız yatılı sonuçları mesela.
Nişanlısı askerde kızlar,
Kızı ölüm orucundaki baba,
Babası tersanede oğul,
Oğlu şizofren anne.
Hepsini sayamam gerçi, utançlarım da var.
Ama geçecek hepsi, geçecek;
Şifalı gözlerin her şeyi iyi edecek.
Gözlerimin içine bakmaktan korkma anna.
Sen adımını attığın andan itibaren,
Hira dinginliğine dönüşecek ortalık.
Tarık Tufan
...Hayatta kaldık sırf bu yüzden.
Biz her şeye;
Esirgeyen ve bağışlayan,
Çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
Hep esirgeyen ve hep bağışlayan
Rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
• • •
Tarık Tufan
Baskısı olmayan bir kitap çaldım,
görseydin; benigizlicekutlardın.
• • •
Yankısı azalıyor sözcüklerimin;
Nedense artık yiteceğimi biliyorum,
Yirmilerimin sonunda.
Bacağımda, karnımda
Ve dilimde
Ülgeç kesikleri var.
Yatağan diye verdikleri
İmzalı ölüm yazım için;
Atalarıma çok kızgınım azelya!
|Üveys Ülker