Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Fremdartig
Fremdartig
@fremdartig
40 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
David Spiegelhalter’in bu kitabı istatistik geçmişi olmayanlara (veya benim gibi istatistik derslerini geçmişte bırakmış olanlara) istatistiksel analizleri ulaşılabilir ve anlaşılabilir bir şekilde iletiyor. Kitabın her bölümü bir konsepti ele alıyor, anlaşılabilirliği arttırmak için örnek bir deney üzerinden açıklıyor. Deneylerin çoğu yazarın kendi deneyimlerine paralel olarak tıp alanına ilişkin.
Beni en çok etkileyen kısım ‘mutlak’ ve ‘göreceli’ farkın hangisinin raporlandığının okuyucunun algısını etkilemesine ilişkin olan bölümdü. Ayrıca sandık çıkışında yapılan seçim anketi deneyinin Türkiye’de tekrarlanmasını görmek enteresan olurdu :) Öğrendiklerimin hayatımda ne derecede doğrudan uygulaması olur bilmiyorum, fakat ben okurken zevk aldım.
Şunu da söylemeden geçmeyeyim, yazarın esprili dipnotlarına ve konuyu anlaşılabilir şekilde aktarma çabalarına rağmen bazen biraz sıkıcı/takip etmesi zor olabiliyor. İstatistiksel konseptlere aşinalık bu durumlarda kitaptan kopmamayı oldukça kolaylaştırıyor.
Bu Oya Baydar’dan yakın zamanda okuduğum ikinci romandı. Romandaki edebiyat çevrelerinin eleştirisi, isim vermeden Elif Şafak ve Orhan Pamuk gibi yazarlara dokundurmalar vs okuması keyifli konulardı. Kilam ve dengbej gibi kavramları bilmiyordum, romanın kurgusuna güzel bir şekilde yedirildiğini düşünüyorum. Fakat Oya Baydar kitabın merkezindeki yazar karakterine oldukça benzer bir şekilde her kitabını neredeyse aynı şekilde kurguluyor. Kitabın ilk sayfasından itibaren Batılı aydın karakteri görünce bütün kitabı “ee mağdur Kürt karakter nerede” diye bekleyerek geçirdim, çünkü Oya Baydar “woke” bir yazar, illa bir yerden Kürt meselesine bağlaması gerekiyor. On beş sayfa okuduktan sonra ise kitabın son 30 sayfasında çözülecek bir gizemin ilk ipuçlarını görüyoruz. Kitabın çoğu olay örgüsünün bir yere varmadığı, iyi kurgulanamamış bu gizem öğesiyle geçiyor; karakterlerin konuşmaları hiçbir yere varmıyor, anlatıcı değiştiğinde olay hakkında yepyeni bilgiler edinemiyor okur. Çoklu anlatıcı tercihi unsurunda beni rahatsız eden diğer bir yan ise anlatıcıların hepsinin aynı kişiymiş gibi konuşmalarıydı. Doğulu karakterlerin ağzından anlatılan bölümlerde birkaç Kürtçe kelime kullanılması dışında ayırt edici hiçbir unsur yoktu, 36 yaşında avukat bir kadın ile ellilerindeki köylü bir kadının aynı kelimeleri ve aynı cümle yapılarını kullanarak konuşturulması bence anlatımı çok zayıflatıyor.
Kitap gerçekten akıcı bir dille yazılmış. Popüler bilim kitaplarına karşı normalde yavan olduklarını düşündüğüm için mesafeli hissederim, fakat bu kitabı asla yavan bulmadım. Öncelikle yazarın bahsettiği neredeyse her şey araştırmalara/istatistiklere dayalı ve kitap kaynakçalı. Okurken karşılaştığım sorular oldukça düşündürücüydü: boş zamanımızın olmasını gerçekten istiyor muyuz, zamansızlık kaygısının ardında ne yatıyor, neden en çok gençlik yılları anılarla dolu olarak hatırlanıyor gibi konular üzerinde kafa yormak bana çok iyi geldi. Dişçi koltuğunda dakikaların bir türlü akmaması sorununa yönelik çözümü bugün deneme fırsatı buldum, onun da işe yaradığını söyleyebilirim :) Sanırım benim beğenmediğim tek nokta çevirinin yapay bir yerellik içermesiydi (orman kebabı yapma, Tokyo’dan İzmir’e dönünce alışma süresi vs.). Bazen bunlar yazarın isteği üzerine olabiliyor, bazen de çevirmenin/yayınevinin tercihi olabiliyor. Keşke çevirmen notu olarak bu durumun hangi sebepten kaynaklandığı belirtilmiş olsaydı, çünkü şu anki haliyle çevirinin kitabın orijinaline ne kadar sadık kalınarak yapıldığını okurken kestirmek oldukça güç.
Okur Takip Önerileri
Kitabın anlatımı o kadar başarısız ki, insan okurken içeriğe odaklanmakta çok zorlanıyor. Süslü kelimeler kullanırken yapılan absürtlüklerin bir türlü bitmemesi (bakınız lüzumiyet kelimesi), en hafifiyle bilinç akışı tekniğine özenti denebilecek bir tarzı benimsemek için beş cümleden dördünün devrik olması, özne yüklem uyumsuzlugu, yüklemsiz cümlelerin her sayfada yer alması gibi etkenler okumayı çok zevksiz bir hale getiriyor. Editör ve yayınevi de oldukça özensiz çalışmış, imla hataları daha arka kapaktan başlıyor. Aynı kitabın cümlelerini dil bilgisinden biraz anlayan birisi tekrar yazsa belki içeriği ön plana çıkabilir.
Bad Feminist: Beklentiler ve Çıkarımlar
Kötü Feminist’i oldukça başarılı buldum. Kitabın arka kapağın yarattığı beklentiyi karşılamadığı yorumlarına ilişkin olarak böyle tercihlerin yazar tarafından değil, yayınevi tarafından yapıldığını belirtmek isterim. Yazarın bu kitabı -daha doğrusu denemeleri- kaleme alırken feminizmin başvuru kitaplarından birisi olmak veya bilimsellik kaygısı yok. Daha ziyade çok kişisel tecrübelerini ve popüler kültürü intersectionality lensinden harmanlamayı amaçlamış. Bu kitaptan feminizm hakkında çokça bilgi edinilemeyeceğini yazarın kendisi de belirtiyor, bence başarısı daha çok en gündelik ve sıradan şeylere bile (Netflix dizileri gibi) sorgulayıcı bir bakış açısıyla değerlendirmesinde. Bu kitabı okuduktan sonra birçok kısmı gereksiz bulabilirsiniz veya yazarın analizlerine katılmayabilirsiniz. Genellikle tecrübelerimizin örtüştüğü veya katıldığımız fikirler daha çok ilgimizi çeker; etnik olarak Haiti’li, siyahi, konvansiyonel standartlara göre güzel olmayan, toplu tecavüzden kaynaklananan travmaları olan, biseksüel bir profesörle bütün tecrübelerimizin aynı olması beklenemez, yine de kitabın bir yerlerinde ortak bir deneyim/his bulunabileceğine inanıyorum. Fakat önemli olan nokta kimsenin hayatı aynı şekilde tecrübe etmediğinin farkındalığına varmak ve kanıksamaya meyilli olduğumuz şeylere karşı eleştirel bir bakış açısı edinmek.
O Muhteşem Hayatınız, bir yandan çok etkileyici, diğer yandan hayal kırıklığına uğratan bir roman. Yazarın müzik, Dersim ve bölge kültürü hakkındaki derin araştırması kitabın özellikle ikinci yarısında okuyucuyu oldukça içine çekiyor. Fakat diğer bir yandan da sezdirme (foreshadowing) tekniğinin gereğinden fazla kullanılması, romanın ilerleyişine ve olay örgüsüne katkı sağlamayan detayların çokluğu romanın ilk yarısının akıcılığını azaltıyor. Günün sonunda okunması vakit kaybı olan bir kitap mı diye sorulursa politik tercihleriniz hangi yönde olursa olsun değil, okunmalı.
Gazap Üzümleri okuyucuya sunduğu panoramik bakış ve derin kapitalizm eleştirisiyle belki de Amerikan tarihinin en tartışmalı eseri. Joad ailesinin geçim sıkıntılarını inceliyor görünse de aslında bir döneme ışık tutuyor oluşu eserin kurgulanış biçiminden ve anlatıcının bölümler arasında değişiyor olmasından bile açıkça anlaşılıyor. Her ne kadar
