600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Galiba bende yaşlanıyorum
Yaşlandığımın bilincine ne zaman vardığımı kendime sormakla başladım işe, sanırım o günden çok kısa bir süre önce olmuştu bu. Kırk iki yaşındayken bir gün sırtımda soluk almamı zorlaştıran bir ağrıyla doktora gitmiştim. Adam bunu hiç önemsemedi: "Sizin yaşınızda bu ağrı doğaldır," dedi.
Yine aklıma geldiği gibi konuştum, galiba seni
biraz kırdım da. Ama ne yaparsın, ben de yaşlanıyorum işte, insan biraz cengâver oluyor ölüme çeyrek kala.
Şimdi düşünüyorum da ben ölsem sen de aynı şeyleri söylerdin; çünkü bir bakış açısına göre sen bende yaşıyorsan, ben de sende yaşıyorum demektir.
Artık bu konuyu kapatıyorum, sen de bir daha açmazsan sevinirim. Çünkü şimdi sevgili babacığım, eğer izin verirsen elbette, ölümünden bu yana ilk kez deliksiz bir uyku çekmek istiyorum.
Ben yatıyorum. Sana da iyi uykular diliyorum.
Bugün benim Doğum Günüm. 🎈 Yani 1 yaş daha büyüdüğüm eski yıllara nazaran yeni bir ben olduğum gün. Her yeni gün yeni bir insan, yeni bir akıl , yeni bir kişi oluyoruz. Eskiden olsa yaşım büyüdükçe mutlu olurdum. Şimdi durum pek öyle olmuyor. Her yeni yaş ardı sıra yeni yeni sorumluluklar yeni yeni sıkıntılar getiriyor. Galiba yaşlanıyorum. 😊 Ve bunun güzel yanı, geçen seneden bugüne 80 kitap okumuşum (bu sayı daha çok artar inşallah) ve bu benim için mutluluk verici tarafı. O geçen 1 yılı güzel geçirmenin vermiş olduğu gönül rahatlığıyla diyebilirim ki keşke daha çok okusaydım. Yeni yaşımdan tek temennim daha fazla okuma gücünü bende yaşatsın.