Senin o kalbine bütün herkes sığdı, bir ben kapıda kaldım. O gözlerin bu şehirdeki herkese güldü de bir bana gülmedi..
hiç sahip olmadığınız bir şeyi kaybetmek de acı verici olabilir çünkü o acı, kaybettiğiniz şeye sahip olma umudunuzdur.
Gözleri, sadece gözleri, sıkılmalarının, ne istediğini bir türlü bilmenin ve belki de bu yüzden, karşısına çıkan yeni ve yabancı yaşamlara dokunmak isteyişinin, sürüklenişlerinden kurtulacak ve sıfırdan başlama şansı verebilecek, bir çeşit tutunma çabası olduğunun farkındaydı.
Sayfa 42Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Altıncı Gün
Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,
Siz yoktunuz.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki,daha şimdiden ne haldeyim. Zamanı saatlerle, dakikalarla değil, güneşin doğup bakmasıyla değil, sizinle ölçüyorum;Onu gördüm,görmedim, göreceğim,görmeyeceğim, gelecek, gelmeyecek..."
..aşka nasıl da inanmıştım!..
Gelmeyi bilmezsin bilirim.. Buna rağmen; “Beklemek cehennemdir, ama beklerim seni.."
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
"Çünkü," diyordu Ahab kendi kendine, "bu dünyanın en büyük mutluluklarının boş ve anlamsız bir yanı olduğu halde; yürekten gelen tüm acılarda gizemli ve kutsal bir derinlik, hatta kimi insanların çektiklerinde meleklerin en büyüklerine özgü bir yücelik vardır.” Bu gerçeği yalanlayan hiçbir şey görmüyoruz. Ölümlü insanların çektikleri bu büyük acıların köklerine gidecek olursak, sonunda kaynağı bilinmeyen tanrılara varırız.
“Ne yaptın da âşık ettin beni kendine.
Bilmem, sadece sevdim seni.”
Sayfa 207Kitabı okudu
Gökyüzüne gitmek istiyordum ve yaşayanlar oraya gidemezdi.
Sana, beni hiç tanımamış olan sana
Bir kadın bana, "Seni seviyorum, çünkü zekisin, çünkü namuslusun, çünkü bana armağanlar alıyorsun, çünkü zamparalık yapmıyorsun, çünkü bulaşık yıkıyorsun," derse, hayâl kırıklığına uğrarım; bu aşkta çıkarcı bir yan vardır. Şöyle bir cümle duymak kim bilir ne güzeldir: "Zeki olmamana, namuslu olmamana karşın, yalancı, bencil, alçak olmana karşın senin için deli oluyorum."
Hayatta her şey kötüye gidebilir, aşk hariç. Yeter ki bitkin düşen, bocalayıp tökezleyen zayıf iradeli biri olmasın, aşk hiçbir zaman yolunu şaşırmaz.
Sayfa 315Kitabı okudu
"Yüzüme susanlardan konuşmayı öğrendim."
İlk görüşte aşk olmayacak bizimkisi İlk hatırlayışta aşk olacak çünkü henüz tanışmasak da seni gördüm annemin gözlerinde oğlumun kime benzemesini istiyorsam öyle bir adamla evlenmemi tembihlediğinde
İyi de ölümün ruhumuzla ne ilgisi var ki? Onu ne hale getiriyor? Ne alıp karşılığında ne veriyor? Onu nereye koyuyor? Dünyaya bakıp gözyaşı dökmesi için ona hiç canlı gözler veriyor mu?
”Sen bunu hiçbir zaman anlayamayacaksın,” dedi, ”çünkü sen hiçbir zaman hiç kimseyi
sevmedin; senin kalbin yok, sen Madame de Genlis’ten başka bir şey değilsin ve senin en büyük zevkin başkalarını mutsuz etmek.”
Sayfa 77
“Yalnız olmak güzeldi , gülümsemek ya da memnun görünmeye çalışmak zorunda kalmıyordum."
Birinin uykuya dalması gibi aşık oldum yavaş yavaş ve aniden, aniden.
En gamsız olanların bile yüreklerinde duygusuz olmayan noktalar bulunur.
"Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum."
-“Ama bir kadın bir erkeği beğeniyorsa ve bunu saklamaya çalışmıyorsa erkek bunu fark eder.” -“Fark eder belki, eğer kadını yeterince görürse.”
“Aşkının hayal gücüyle onu fazlasıyla kutsallaştırmış, bedensel bir yakınlık kuramayacak ölçüde mukaddes ve ruhani kılmıştı.Onu uzaklaştıran ve kendine imkansız görünmesini sağlayan, aslında Martin’in kendi aşkıydı. Arzu duyduğu tek şeyden, kendini aşkıyla mahrum etmişti.”
Sayfa 113Kitabı okudu
Bil ki mutlu son diye bir şey yoktur. Çünkü bir şeyde son varsa orada mutluluk yoktur!
