Bir diyalog düşünün. Karakterlerden birisi 1-2 cümle kurar veya bir jestte bulunur, elini bir yere koyar ya da şöyle bir geçerken bakar ve Marias bir bölüm boyunca ardı ardına cümlelerini sıralar. Hem de uzun, yoğun cümleler. Sizi sarsan," evet tam da böyle" dedirten cümleler. Olabildiğince dürüst, olabildiğince çekingesi olmayan cümleler. Javiar Marias'ın Karasevdalılar'ı bu cümleler ile tam bir şenlik sunuyor. En başta yazdıklarım sizlere kitabın sıkıcı ya da yorucu olduğu izlenimini vermesin; aksine kitap çok doyurucu. Kitabı okumak uzun sürüyor çünkü arada bir durup düşünmek, aklınıza gelenleri tartmak gerekiyor. Verilen zamana kesinlikle değer!
Kitapların arka kapağında yazanları boş verin. Bir polisiye okumayacaksınız, bir aşk hikayesi okumayacaksınız, okuyacağınız metin bir yüzleşme. Kimle olduğunu siz bulacaksınız. Evet kitapta bir kayıp vakası var ve çözülmeye muhtaç. Ama kitabın derdi bambaşka. Dert başka kayıplar, ölenin de öldürenin de, şahit olanın da aracı olanın da, hatta okuyanın da. Sizinle konuşabilen çok güzel bir kitap. Okuduğum ilk Marias kitabıydı. Okuma listemin bir yerlerine sıkıştırabilirsem, diğerlerini de okuyacağım o kesin!
Pascual Duarte ve Ailesi İspanya’nın en geri kalmış, en yobaz bölgesi Extremadura civarında geçiyor. Sefaletin dibini yaşayan, mahalle baskısının esir aldığı insanlar ve onlardan biri Pascual Duerte’nin başından geçenler. Kaderi ve de yegâne marifeti suçlu üretmek olan bir ailede başlıyor roman ve orada da bitiyor.
