Ne mükemmel bir cümle !
Ev ölmüştü, tarlalar da ölmüştü; oysa bu kamyon, işleyen bir şey, yaşayan bir prensip, bir davaydı.
Sayfa 124Kitabı okuyor
Her şey daha yalnız, daha kişiseldi şimdi…
Sayfa 123Kitabı okuyor
Zavallı ben!
Böyle umutsuzluk ve gazap içinde nereye uçacağım?
Uçacağım yön Cehennem olacak,
Ben kendim Cehennemim; en derinlerdeyim ve daha da derinler beni, yutmak için bekliyor
Önceki cehennem-o zaman bana Cennet gibi gelecek.
Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık.
“Bir kere gönlü yoksul oldu mu, çeyrek milyon dönüm bile kendini zengin hissettiremez ona.”
Yaşamayan insanlara cennet umudundan nasıl söz edilebilir?
“Banka insana benzemez. Elli bin dönüm toprağa sahip kişi de insana benzemez. O da canavardır.”
“..Ne fazla hayal kurup kuşlar gibi yükseklere çıkın. Ne de kötümser olup böcekler gibi yerde sürünün..”
“Umutlarının öyle fazla coşmasına izin vermezsen, hayal kırıklığına uğramazsın.”
“Gözyaşlarıyla belirtilemeyecek bir keder…”
❝
Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık...
❞
Sayfa 314 - Sel YayınlarıKitabı okuyor