gözlerin yağmurdan yeni ayrılmış
gibi çocuk, gibi büyük, gibi sımsıcak
sen bir şehir olmalısın ya da nar
belki granada, belki eylül, belki kırmızı
gövden ruhunun yaz gecesi mi ne
çok idil, çok deniz, çok rüzigar
çocukluğun tutmuş ta yine aşık olmuşsun
sanki bana, sanki ah, sanki olur a
aşk bile dolduramaz bazı aşıkların yerini
diye övgü, diye sana, diye haziran
heves uykudaysa ruh çıplak gezer
gazel bundan, keder bundan, sır bundan
gözlerin şehirden yeni ayrılmış
gibi dolu, gibi ürkek, gibi, konuşkan
hadi git yeni şehirler yık kalbimize bu aşktan
//Haydar Ergülen
Sevgi, saygıyla anırıq!
Cüneyt Çatıkkaş
Mikayıl Müşfiq… Ölümün Yakışmadığı Şair
Bir süredir severek dinlediğim iki Azerbaycan türküsünün sözlerinin Mikayil Müşfiq’e ait olduğunu öğrenmemle beraber merakım depreşti, hakkında biraz bilgi edinmeye çalıştım.
Orayı burayı karıştırdıkça, Azerbaycan Türkçesi metinlerden, telaffuzlardan hakkındaki dağarcığımı genişletmeye
Koray güzel
daimi_ask
Ben seni senle sevdim Koca bir ömrün özlemiyle İçimdeki çocuğun en sevinçli haliyle Hesapsız, kitapsız umarsız sevdim... Sol yanimda olmanı Varlığınla,inancım olmanı sevdim Ey yar!!! Gecelerimi,düşlerine köprü yaptım Her gece olduğu gibi Bu gece de yine gönlünün dergahına Demir attım... Gönlümde nağme olup, Dilime gazel olup düşmeni sevdim.. Dizlerinde uyumayı, Gözlerinde var oluşumu sevdim... Ben seni Allah'a olan Sonsuz inancım kadar sevdim... Bazen gurbetim oldun sol yanıma Hüzünlü bir şarkı gibi Süzüldün gözlerimden mısralarıma Ben senin mısralarımda varoluşunu sevdim!!! Kendime okutmadan,ezbersiz sevdim Kaybettiğim yollarımda hep sana vardım Ve aslında ben sana hep 'yar'dım Bana yar oluşunla vardım!!! İçimi alevlendiren ateş olmanı, Yaktığın ateşte var olmanı sevdim... Hüznü,acıyı ve ayrılığı İçinde sen varsın diye sevdim Kavgamda varoluşunu, Aynı savaşta Gönlünde Şehit düşmeyi sevdim Ve yeniden doğup Gözlerinde ölmeyi Ölümü bile 'sen'li sevdim!!!
Şikayetler Gazeli
Yaşadığımız hayattan alacağı varsa yaşanmayanın
ne anlamı kalır yalnızca yaşadığını hatırlamanın
Kimse taşınacak kadar uzak değilse birbirine
dur, yine senden yakınını bulamazsın kendine
Şiirden daha siyah bir şey olmalı kelimelerde
yoksa küfür kafiyeli söylenecek şehirde
Sesini gölgeden çek, kül gibi yoksul kalsın da
güneşin altında mırıldanacak şeyler bulunur hala
Bakmanın sonu yok gözlerin nereye yetişebilir
dünyada yalnızca körlerin gözleri temiz kalabilir
Yeni doğanın kulağına fısıldayacak neyimiz var
vakitsiz gidenin ardından dökecek neyimiz var
Hepimizin yerine balkondan düşeni hatırla
şiir bazen öyle de çarpabilir hayata
Ne gam gazel olmuş olmamış, şikayet sayılsın da!
Haydar Ergülen
Sanki gayya kuyusuna atmışlar beni.
Kimse el vermemiş
İncinmişim güllerden evvel
Hafız bir gazel yazmış da
Öyle çıkmışım gün yüzüne.
Böylece
Güller de dirilmiş.
Tel örgüleri kımıldatan;
Heves uykudaysa ruh çıplak gezer
Gazel bundan, keder bundan, sır bundan
Gözlerin şehirden yeni ayrılmış
Gibi dolu, gibi ürkek, gibi konuşkan...
Haydar Ergülen /İdiller Gazeli
İdiller Gazeli
gözlerin yağmurdan yeni ayrılmış
gibi çocuk, gibi büyük, gibi sımsıcak
sen bir şehir olmalısın ya da nar
belki granada, belki eylül, belki kırmızı
gövden ruhunun yaz gecesi mi ne
çok idil, çok deniz, çok rüzgâr
çocukluğun tutmuş da yine âşık olmuşsun
sanki bana, sanki ah, sanki olur a
aşk bile dolduramaz bazı âşıkların yerini
diye övgü, diye sana, diye haziran
heves uykudaysa ruh çıplak gezer
gazel bundan, keder bundan, sır bundan
gözlerin şehirden yeni ayrılmış
gibi dolu, gibi ürkek, gibi konuşkan
hadi git şehirler yık kalbimize bu aşktan
Haydar Ergülen