“Ben topraklarından bir an olsun ayrılamayan, ayrılırsa ölecek olan o çiçek, o ise bütün toprakların sahibi prensti.”
Hayat boyu boş yere pişmanlık biriktirip durmuştu.
Sayfa 184
Kötü deneyimlerin bile bir nedeni var.
Sayfa 184
Hiçbir yere tutunmadan, hiçbir yerde köklenmeden, akan suyun üzerinde kayar gibi yaşıyordum
"İçimin bir zamanlar ne kadar ölü olduğunu asla bilmediler, şimdi nasıl çiçek açtığımı da asla anlamayacaklar..."
Yine ağladı ama hiç gözyaşı dökmedi. O gözyaşlarını her gece bir taş misali battığı bir hüzün kuyusuna, içindeki boş yere akıttı.
Sayfa 327 - Inej GhafaKitabı okudu
Bu geniş sessizliğin içinden çıldırarak,
Bu geniş mezarlığı her gece bekliyorum
Ben, ben ölmüşlerimi kaldırmak istiyorum,
En derin kuyuların içine haykırarak.
Zaman içinde mutlu anlar da acıya dönüşebiliyordu
Sayfa 21Kitabı okuyor
Aklındaki fikir kesintisiz bir kramp, katlanılmayacak kadar rahatsız edici ama yok sayılamayacak kadar güçlü bir şey gibiydi
Sayfa 21Kitabı okuyor
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse düşünmedi.
Sayfa 146Kitabı okudu
