ilk doğuşum geçti gitti; bu solukta aşktan doğmuşum; ben kendimden de fazlayım artık; ikinci defa doğmuşum çünkü.
Gönlüm kendinden geçti de dosta tanıklık etti; şu gönlüm elden çıktı da ne dediyse o oldu.
Varların devleti olan yokluk var oldu; mahmurluğu anıp duran o akıl sarhoş oldu, kendinden geçti.
- Madem onların hokkabazlarından haberdardın, neden bunu benden sakladın? Zor tahammül ettiğim bu kuruma kendimi adamam için beni ikna etmeye çalıştığın zamanlarda, ilim uğruna kendinden vazgeçen insanların kutsal yaşamlarından bahsettin. Etrafımıda, hiçbir konuda bilgisi olmayan ama en çirkin sahtekarlıklarla donatılmış, her şeyden bihaber ve sadece şehvetle hareket eden bir grup insanla doldurdun. Bana sonu erdem olan ulvilik için dünyevi zevklerini feda eden insanlardan bahsettin ama beni ahlaksızlığa bulanmış, leş gibi kokan insanların arasında bıraktın. Bana, insanlığı aydınlatan, bilge arkadaşlar vadettin. Benim tek görebildiğim ise, onların hile ve aldatmacaları! Ah, alçakça planladın! gençlik sevinçlerimi, erdeme olan inancımı, bilgeliğe olan sonsuz açlığımı çaldın. Zengin, tutkulu, dünyanın tüm güzellikleri önüne serilmiş, bekleyen bir gençtim; hiç düşünmeden hepsinden vazgeçtim. hayır, sevinç ve mutlulukla hepsinden vazgeçtim.
Sayfa 62Kitabı okudu
Kendinde olduğun zaman güz mevsimi gibi donarsın; buz kesilirsin; fakat kendinden geçtin mi karakış bile bahar gelir sana.
Kendindeyken sevgili yan çizer, yanına gelmez senin; kendinden geçtin mi sevgilinin şarabı sunulur sana.