Geldik sayılır,
Hemen şurası ölüm.
Ne dersin ha, varana kadar bari yaşasak mı ;)
Bana öyle geliyor ki, güzel olan bir çok şeyi geride bırakıyoruz.
Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi,sonra kendisi...
Zaman değil de, insan geçiyor gibi.
Evvela hevesi, sonra kendisi…
MÜTHİŞ BİR TREN
Kıraathanenin camları önüne oturmuşlardı. İki arkadaştılar. Nargilelerinin marpuçlarını emerek susuyorlardı. Zayıf olan, lülenin ateşini nargilenin kehribar ağızlığıyla düzeltti. Bir-iki nefes daha çekti. Marpucu sardı. Nargileyi önünden itti. Bu, yüzü karanlık, karışık bir adamdı. Kalın kaşları vardı. Bu kaşların altında
Geldik Sayılır
Ne görün ne kaybol kadim kuraldır.
Korkma, yanındayım, dedim kendime.
On dört bin altı yüz, geldik sayılır,
Kimsenin kalbi denilen yere !
Bir şey var bende, fakat göstermem
Şu bitsin, öyle...
Sayfa 65Kitabı okudu
Hava açtı birden,gülüşün sandım..
Sayfa 166Kitabı okudu
Birbirimize küsmüş gibiyiz. Demek ki, sözden daha kıymetli bir yere geldik.