Eğer bana ait hiçbir anı kalmazsa, bu duyduğum utançtan da hiçbir şey kalmaz değil mi? Yoksa kalır mı?
Sayfa 63 - Metis, Birinci BaskıKitabı okudu
Bazen öyle bir utanç duyuyorsun ki, kendini şöyle teskin etmeye çalışıyorsun: Şimdiden geçmiş olsun, şimdiden geçmiş sayılır . Elli yıl sonra falan herhalde beni anımsayacak kimse kalmayacak• Seksen doksan yıl sonra kesinlikle kimse kalmayacak. Bu iyi. Eğer bana ait hiçbir anı kalmazsa, bu duyduğum utançtan da hiçbir şey kalmaz değil mi? Yoksa kalır mı?
"Beni, başkasının kaderine sürükleyen bir gelgite kapılmıştım sanki. Bir plan, bir amaç ve ipuçları vardı, bundan emindim. Ama bunları zamandan, onca yüzden ve sözden ayıklayamıyordum. Bulutla örülü gece bir sürü işaretle, belirtiyle doluydu. Sanki kader beni kaçmam için uyarıyor ve eğer kalırsam bana meydan okuyacağını haber veriyordu."
"Bazen öyle bir utanç duyuyorsun ki, kendini şöyle teskin etmeye çalışıyorsun: Şimdiden geçmiş olsun, şimdiden geçmiş sayılırsın. Elli yıl sonra falan herhalde beni anımsayacak kimse kalmayacak. Seksen doksan yıl sonra kesinlikle kimse kalmayacak. Bu iyi. Eğer bana ait hiçbir anı kalmazsa, bu duyduğum utançtan da hiçbir şey kalmaz değil mi? Yoksa kalır mı?"
Sayfa 63 - Metis Yayınları