İnsanın gördüğü her şeyin diğer indirgeme olduğunu biliyordu.İnsanlar dünyayı üç boyutlu görüyordu.Bu da bir indirgemeydi. İnsan en nihayetinde sınırları olan,her şeyi genelleyen,otomatik pilotta yaşayan, zihnindeki dolambaçlı yolları düzleştiren bir yaratıktı ve tabii ki bu yüzden sürekli kaybolup duruyordu.