Lahza Mah Ve Şer || Kitap Yorumum
Yazarın Aşiyan serisini okumuştum ve ondan bu yana kaleminin gerçekten geliştiğini görüyoruz. Anlatımı çok iyiydi, kitabın ilk sayfalarından sonra olayları öğrendikçe kurgu kafamızda tam olarak oturmaya başlıyor. Okurken Çakır'a baya sövdüm, çok sinir etti ama çokta sevdim onu. Çakır'ın Mahru'ya olan sevgisine hayran oldum. Çok güzel seviyor Mahru'yu Allah'ım böyle birini nasip et İkisinin birbirine olan Aşkı aslında takıntı derecesinde ama birbirlerinden vazgeçemiyorlar... Acısıyla, tatlısıyla çok güzel seviyorlar. Başlarına gelmeyen kalmadı, tam iyiyken tekrar kötüye dönüyoruz... E bir yeter olduk yani. Serinin ilk kitabına göre fazla dolu doluydu olaylar. Mahru'nun arkadaşı Mihriban'ı çok sevdim ama Mihriban aşkım Turan'dan vazgeç... Turan çok kırıcı. Ve asla Mihriban'ı hak etmiyor. Mihriban ona fazla bile. İlk başta Turan'ı sevebilirim sandım ama ben artık Turan'ın ismini bile görmek istemiyorum. Hiçte haz etmiyorum ondan. Her neyse sırlarla dolu bir kitaptı, bazı şeyleri deli gibi merak etmiyor değilim. Çakır ve Mahru'yu maalesef çok zorlu günler bekliyor...
Aşkı, fedakârlığı, hüznü ve göz yaşını, aslında her duyguyu barındıran bir kitaptı. Bolca dram seviyorsanız tam size göre.
Orhan Pamuk, ekliyorum: "Bir kitap okudum, başıma gelmeyen kalmadı."
Yolculuktan yolculuğa sürüklenirken, zamandan zamana savrulurken buldum kendimi. Bir
