Ölüm Risalesi
"Babalar ölür,
Dolaşır eli ölümün,
Saçlarında anaların oğulların.
Analar ölür,
Kök salar hasret yüreklere.
"Bir evlat pîr olsa da"
O zaman anlar ancak neymiş öksüzlük.
Oğullar ölür,
Bir kafes olur ölüm.
Ana kalbi bir kuştur,
Azad kabul etmez.
Sevgililer ölür.
Bir hicret olur ölüm
Bir sıla."
Sayfa 141
"Yanakları kor gibi yanıyordu ve bakışları; öfkeli ve tedirgindi. Sanki yalnızlıklarının içinde donuyormuş gibi, etrafta öylesine dolaşıyorlardı."
Sayfa 46
"...Gizli bir his onun irkilmesine neden oldu. Boğuk bir acı hissediyordu. Ani, anlaşılamaz ezici bir acı yüreğini sardı. Çiçeklerin bayıltıcı buharında nefessiz kalır gibiydi. Bu korkutucu acı geçmiyordu..."
Sayfa 19 - Puslu Yayıncılık
Okur Takip Önerileri
"Ay yoktu, her yer sisli bir karanlık içindeydi; yakın, uzak hiçbir evden bir tek ışık sızmıyordu. Her yerde ışıklar çoktan söndürülmüştü... Hele Uğultulu Tepeler'deki ışıklar zaten hiç görünmezdi... Catherine oradaki ışıkları gördüğünü inatla söylüyordu."
Sayfa 177
