Fiziksel acıyı yeterince tanıdığımı sanıyorum. En kötüsü insanın ruhunun ölmekte olduğunu hissetmesidir…
Dibe ulaşmak, hiçbir anlam taşımaz. Ne umutsuzluğun dibine, ne nefretin dibine, ne alkole bağlı düşüşün, ne de kibirli yalnızlığın dibine.
Sayfa 100Kitabı okudu
Köpeklerin tanrısı, kedilerin tanrısı, yoksulların tanrısı olabilirsin, elinde bir tasma, biraz ciğer, biraz servet olması bunun için yeterlidir, ama asla bir ağacın efendisi olamayacaksın. Kendin de bir ağaç olmayı istemekten başka bir şey yapamayacaksın.
Ama sen bir hiçsin, dünya ise öyle kocaman bir sözcük ki.
"Niçin haksızlığa uğruyordum, bilmiyordum. Ama anlamak istiyordum. Niçin 'malum soydan' olanların Ankara’da bulunmasından korkuluyordu?"
"Ölüm,
tunçtan parmaklarıyla ölüm,
uyuşmuş parmaklarıyla ölüm,
yazının yok olup gittiği ölüm,
bir soytarının karalayıp dolduracağını sandığı kâğıt tomarının sonsuza kadar apak, bomboş kalmasını sağlayan ölüm, fısıldadı kulağımıza: Roman bitti."
"Ayrımcılık, kuşkusuz soyumuzun sahip olduğu gücün payidar kalmasını sağlama ihtiyacına bakılarak haklı görülmüş olmalı."