Benim olan bana ait gibi görünüyor. Halbuki ben daima benim olana aidim...
Benim meydana getirmediğim bir dille konuşmaya mecburum ve benden evvel gelmiş olanlar, haberim olmadan bana zevklerini, duygularını ve peşin hükümlerini kabul ettirmişler. Benliğimi parça parça sökecek olsam, onda, hep dışarıdan gelmiş parçalar ve kırıntılar buluyorum.
Benliğim boş bir şekil, içinde tek gerçek şey bulunmayan bir kelimeden ibaret kalıyor.
Sayfa 103