Senden haber alamamak öldürücü. Çaresiz, anılar mezarlığında dolaşıyorum. Seni ilk görüşümü hatırlıyorum. Gördüğüm anda sana geç kalışımı. Yazmak diyorum, yazmak belki geri getirir göçen kuşları. Yazıyorum.
Başımı kucağına yatırdım. Gözyaşları enseme dökülmeye başladı.
-Bu kadar mı, hepsi bu kadar mı? diye sordum.
-Bu kadar, diye yanıtladı.
-Daha yerimiz olduğunu sanıyordum.
Uzağındayım içinde yaşadığım her şeyin. Bunca şeyi yaşarken, bir şeyi unuttum hep. Büyümeyi. Ve hiç alışamadım arası virgüllerle bitmez, sözcüklerle anlatılsa yetmez şeylere.
Sayfa 16Kitabı okudu
Apatheia, mutlu bir yaşam sürdürmek için, kendine doğayı örnek alan insanın takınması gereken duygusuzluk tavrıdır. Doğayı örnek alan kimse, tıpkı bir kaya gibi duygusuz olmalıdır.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ceza çekebilmek için varolmak gerekir ya da varolmak ceza çekmektir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Yaşamayı tersinden kolluyorum sanki
Yetişip öne geçiyorum sık sık. Sözgelimi
Bir iki saatte bitiveriyor bir mevsim
İyi
Bugün pazartesi mi? Kapının pencerenin durumu
Salıyı gösteriyor"
Sayfa 43Kitabı okudu
gerçek olan bir şey yoktur aslında.
Sayfa 50Kitabı okudu
Zoru başarırız imkansız zaman alır sözü var :)
Mucize, imkansız olanın olmasıdır.
Sayfa 52Kitabı okudu
Şimdi neresindeyim yaşamın kim bilir? Aslında kimse bilmez.
Sayfa 56Kitabı okudu
umrunda değildi dünya.
Sayfa 57Kitabı okudu
- Zamana ihtiyacım var, dedim.
- Ama zamanın bize ihtiyacı yok. Bunu hatırla, dedi
Sayfa 58Kitabı okudu