"bu bakışta insanın anlayabileceği bir duygu ya da düşünce yoktu. Bu bakışla gözler ya hiçbir şey söylemiyor, sadece bir yerlere bakmaları gerektiği için bakıyorlardı ya da çok şey anlatıyorlardı."
... kabul, kişiliğimizin saklamak veya yok etmek istediğimiz kısımlarına öncelikle evet dememize izin verir. Onları, bizi tanımlayan esas özellikler olmaktan çıkarır.
Aslında bazı anları, özellikle de bizim için nötr olanları, yani hoşa giden veya gitmeyenden herhangi birisi olmayan anları ziyan ederiz. Bu nötr anları otomatik pilotta, o anda farkında olmadan geçirme olasılığımız daha fazladır.
İki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
İki muhabbet kuşum.
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim, biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol maviş anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da birlikte gidelim maviş anne
Bana da kendi serüvenimden bir yer ayırt,
Şefkate söyle o da gelsin.
Özledim onu, o da gelsin saçlarıma dokunsun
Bilir misin, büyüler bile ninniyle büyür
Temiz kokan pazen gecelikler, şehriye çorbası...
Hepsi, hepsi ninniyle büyür.
Bilir misin maviş anne?
Ben çekildiğim her fotoğrafta
Defolu bir kelebek gibi çıkarım.
...