Gölgesizler, okuduktan sonra sizin üzerinizde gölge bırakan bir kitap. Beğenip, beğenmeme arasında kaldığım, kitabın kapağını kapattığım anda bende uyandırdığı hisleri tarif edemediğim, sorduğum soruların cevaplarını gölgeli bir şekilde aldığım bir kitap okudum. Kitabı sonuna kadar ne değişik bir kitap diyerek okudum. Aslında düşüncelerim belliydi ama son elli sayfa bu düşüncelerime yön verdi, beni gölgede bıraktı.
Berber dükkanında başlıyor tüm olaylar, çırak jilet almaya gidiyor gelmiyor, usta ise çırak nerde diye gidiyor gelmiyor. Sırayla kaybolan, ölen, kaybolduktan sonra dönen kişiler. Köyün ortasında varlığı halihazırda gözler önündeyken aklını kaybedenler. Devlet dairesinde varlığının ne kadar yer kapladiğinin farkına varanlar. Bir hayvanın insani, insanın ise kendi kendini mezara götürmesi.
Derin bir kaybolmuşluk içinde gölgenin bile kendine yer bulamadığı bir kitabı kafa karışıklığı içinde okuyorsunuz. Zira karakterler bile bir karışıklığın içinde; zihinsel olarak, beden olarak, zaman olarak, davranış olarak, duygu olarak..
Sevdim mi sevmedim mi bilmiyorum. Ama üzerimde etki bıraktığı kesin. Okudum bitti tamam ama etkisini, bende bıraktığı hisleri sanırım bir müddet yanımda taşıyacağım. Sahi kar nedenn yağaaar, karr? Kitap bile yazıldığı günden bu yana bu soru ile dönmekte.
Sahi insan sevip sevmediğini bile bilmediği bir kitap hakkında nasıl bu kadar yorum yazabilir?
