Güzel yazmışsınız Merve hanım... Ağaçlar benim hep dikkatimi, ilgimi çekmiştir. Çoğu kimse caddede, parkta, piknikte gördüğü ağaçları algılamaz ama ben hep dikkat ederim. Acaba şu sokak başındaki yaşlı ağaç neler görmüştür diye düşünürüm, nelere şahit olmuştur. Yıllarca gözlem yapmaktan insanları, komşuları hayatı iyice öğrenmiştir. Bir dile gelseler kim bilir neler anlatırlar. Sizin de dediğiniz gibi zorluklara karşı sessiz sedasız dayanmaları, hep sabit kadem yerlerinde durmaları, yaz kış, soğuk sıcak demeden, hiç şikayet etmeden hep duaya durmaları sürekli düşündürmüştür beni. Bazıları kıştan soğuktan hiç etkilenmez hep yeşil kalırlar. Bazıları sonbaharda sararıp solar, kışın kupkuru kalır ama bahar gelince yeniden bir daha rengarenk çiçekler açar, yeşerir, büyür de büyürler... Bu yüzden ağaçları çok severim... Biraz kulak versek belkide hayatın birkaç sırrını fısıldarlar...