Monarşist muhalefet mecbur kaldığı için siyasal bir parti içinde veya etrafında –önce Fırka-i Ahrar, 1911’den sonra da Hürriyet ve İtilâf Fırkası içinde– örgütlenmek zorunda kaldı; muhalifler, 1908 Devrimi sonucu değişen koşullar nedeniyle, İttihadçıların stratejisini taklit etmeye zorlandılar. Ne var ki, resmen siyasal parti olarak kurulmuş olsalar da, bu monarşist partiler liberal demokratik bir rejimde olması gereken siyasal örgütler gibi işlemedi. Partinin gerçek liderleri olan Kâmil Paşa ve Prens Sabahaddin Meclis-i Mebusan dışındaydı; fakat meclis görüşmelerini pek de saygı duymadıkları seçilmiş mebuslar aracılığıyla, dolaylı olarak denetliyor ve yönlendiriyorlardı.
Sayfa 13 - 1. baskı - 1996
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.