92 syf.
·
Puan vermedi
Eksilir misin yazsan:)
‘’ Sırf ileride senin canın sıkılmasın diye , bir şeyler mi yazmak zorunda mıyım’’
Okudum, okuyanlar olmuştur, muhakkak ki okuyacaklar da olacaktır bu cümleyi. Herkesin farklı cevabı vardır kendince. Ben söylemeyeceğim isteyen kitabı okuduktan sonra söyleyebilir efendim herkesin özgürlüğü kendi ruhuna göre.
Zaten çorba ölçüsünü ayarlarken, en sevdiğim bardağı kullandım, elimden kaydı da kırılıverdi . Ufacık bir cam parçası parmağımın ucunda inatla çıkmıyor kanatıyor zorladıkça. Bardağa mı yanayım kanayan yaraya mı bilemedim? Unutmadan beni bu keyifli kitap ile buluşturan, her satırında kurtulduğum kamburlar ile yüzleşmeme vesile olan 
Homeless 'e minnet ve sevgilerimi sunuyorum.
Nerede kalmıştık ? hee ya çorba ne diyor sayın Şule Kambur?
Pek bir mühim konu :)
‘’Bu adam ile ben aynı çorbada kullanılabilir miyiz? ‘’ düşündünüz mü hiç ? Cidden pek mühim bir mesele tüm malzemeleri hazırdır , baharatı, tadı , tuzu, suyu, herbir şeyi yine de kıvamında bir eksiklik gelir damağınıza ya da bir fazlalık. Erisin diye tüm içindekiler kıvamını tutturmak için çırpar çırpar durursunuz kısık ateşte aheste aheste. Azıcık malzemede fazlalık olursa ağır bir tat, eksik olursa tatsız, çok sıcakta pişirirseniz aman aman yakar kavurur ağzınızı dilinizi. Bilmem ki anlatabildim mi efendim çorbanın önemini:)
Mış mış gibi yaşamak yerine :)
‘’İşte böyle. Maceraları kafamda yaşasam da, zaman kaybetmesem - hem de hırpalanmasam - hem de yalancı durumuna düşmesem.
Korkak mı olurum - kendini esirgeyen mi - suçlu mu - aldatan mı... Ah, bir olsam - o zaman her şey olurum.’’
Bana normal (kendi tabirleri) bir insanın yaşam standartlarını örnek vererek beni değiştirmeye çalışanların bir tekinin bile mutlu olduğuna şahit olmadım.
Olması gereken bu dedikleri hayat düzenini bir halt sanıp herkesin kendileri gibi mutsuz olmasını istiyorlar.
Aslında o kadar bunalmışlar ki ama itiraf etmekten ya da sorunlarla yüzleşmekten ödleri kopuyor.
Hem mutsuz hem korkak hem de çok yorgunlar..
Kimi başrolde, kimi figüran..
‘’Kayıtsızlığımın bir nedeni de, yaşamda kendimi perdede seyrediyor gibi hissetmem. Müdahale edemiyorum (tamam, tamam " karışmak" da diyebilirim ; ama, siz de müdahale etmeyin...) hiç bir şeye - yalnızca bakıyorum. Bu filme hiç ara verilmiyor ; oysa susadım, sıkıldım. Ama çıkan da bir daha giremiyor ve yanımdaki yöremdeki koltuklar ölülerle dolu ; dayanamıyorum.''
Oyunumu beğeniyorum ; ama bu oyun asla bana göre değil.’’
Ara sıra depresyona girip; Keşke hayatta da bir kaç gün devamsızlık hakkım olsa mesela benim bugün hiç yaşayasım yok dediğim günler oluyor ama;
Kendi prensiplerimi yok saymayıp, sınırlarımı korumaya devam edebildiğim için çok mutluyum.
Gözlerini tavana dikmek :)
‘’Gözlerimi açtığımda düşlerimin büyük bir kısmını ; bazen hiçbirini hatırlamıyorum. Eksikliğini ve acısını çektiğim tek şeyse, bu. Düşlerimin, hayallerimin bile ne olduklarını bilmemek... Oysa, düşlerdir insana gerçeği anlama, gerçeği çarpıtma, ya da aşma imkanı sunan.’’
Hayatımda neyin düzeni var ki sanki uykumun da olmalı değil mi? Canımın istediği saatte uyuyabiliyorum. (kalkma zorunluluğumu değiştirme lüksüm olmasa da)
Gece düşünüp planladığım şeyler sabah çok saçma geliyor. Her gün, yeni baştan ve tutamayacağım kararlar almaktansa teslimiyetle, oluruna bırakıyorum.
Mis gibi yaşayabilmeyi tercih ediyorum.
Akide Şekeri :)
‘’Sanırım yaşayabilmenin bir yolu da, kötü alışkanlık denilip yaka silkilen şeylerden kendinize uygun olan birine saplanmak, bir şeyin tiryakisi olmaktır.’’
Bir keyif sigarası yakıp ister müzik dinliyor, ister film izliyor istersem kitap okuyorum.
Ardından kocaman kocaman derin nefes alıp şükrediyorum, gönlümün sakinliğine:)
Işıkları açacağım :)
‘’Tanımakla görevlendirildiğim kişi ben miyim?’’
Birilerine şirin ve güzel gözükmek için makyaj ve kıyafet maskesine sığınmıyor, kullanmam zaruri olan kıyafetleri satın alarak ruhumun ve beynimin güzelliğinin fark edilmesini umursuyorum. Ne ait olma ne de sahiplik köleliğine teslim olmuyorum.
Çay, çorba muhabbet :)
‘’Yaşamda biraz gizem var - onları yazmıyorum. Biraz da başka şeyler var - onları da yazamıyorum.’’
Hele ki de bahar ayları gelince yürekte delilik, kanın daha da deli akar, amanın dikkat mazallah, çarpar Mart, Nisan ayları fena çarpar:)
Ayakbağı akıl :)
"Akıl hiç bir yere varmayınca, duvara yazı olur"
İçimi açıyorum çok rahat, tüm çıplaklığı ile katıksız yalansız, tüm samimiyeti ile ama işte aması var;
Niye ki..
‘’ Dönüp baktım ; yazmıyordu . Yaşama devam etmek zorundaydım’’
Bazen bazı insanların beklentilerini karşılamaya gücüm yetmiyor.
Biliyorum ki gün geliyor her zaman yanında olacağım diyen insanlar, arkasına bile bakmadan gidiyor. Ne diyebilirim ki; Canım istediği anda takıp çantamı omzuma gezebiliyorum. Saçma ve sahte hayat yaşayıp mutluluk pozları atanlardan uzak duruyorum.
Bu sebeptendir işte :)
Yalnız kalıyorum, aykırı geliyorum insanlara ama olsun çok mutluyum.
youtu.be/nFwedyEq50U
Boşvermek isteyenler için keyifli okumalar.
··
1.541 görüntüleme
Ellerine, yüreğine sağlık canım. Yine döktürmüşsün. İnsanın kendinden başka dostu olmadığını her geçen gün daha iyi anlıyorum.
Bu yorum görüntülenemiyor
2016 veya 2017'de kitap ilk çıktığında okumuştum. Aklımda tek satır birşey kalmadı desem yalan olmaz. Okuduğum zaman da çok etkilenmediğimi hatırlıyorum. Ferah hanım sanırım sizin incelemelerinizi okumak daha keyifli:) Bu incelemede de Kambur'u katık yapıp yine kendi üslubunuzca içinizi dökmüşsünüz. Çok da güzel olmuş:) Ellerinize sağlık... Selam ve sevgiler...
Çok teşekkür ediyorum naif yorumunuz için Necip Bey. İncelemelerin en keyifli yerlerinden birisi de bu olsa gerek , okuduğumuzu unutup sonradan hatırlatılıyor olmaları. Saygılarımla, sağlıcakla..
Kendinize has üslubunuzu konuşturmuşsunuz Ferah hanım. Ziyadesiyle iç ısıtan bir inceleme. "Nasıl bir kitabı cümleleriyle evime taşır odalara pay ederim? Ucu yaşamıma dokunsun, günlerce dilimden düşmemesini sağlarım"ın reçetesi olmuş.
Bundan sonra şunu sormak gerek hayatımızdaki insanları baz alıp: ben bu insanla aynı çorbada bulunabilir miyim? :)) yüreğine sağlık, iyi ki okudun.
Sakın es geçme hayatındaki insanları baz alacağın vakit çorbanın önemini, pek bi mühim:) Çok teşekkür ediyorum hem hediye etme nezaketin hem de bu içten yorumun için. Tüm yağmurlar sana dair unutulmaya..
Meğer çorba ne kadar da önemliymiş 🤭 emeğine, yüreğine sağlık çok güzel olmuş, bu güzel yazı ne iyi geldi❤️🌼
Değil mi en mühimi şu hayatta çorba. Afiyet olsun efendim :)
1 sonraki yanıtı göster
Ne denmelidir bilemiyorum. Sevgim acıyor...
Turgut Uyar
Ya depresyon modunda da yazmadım aslında ama. Öyle mi hissedildi anlamıyorum :)
2 sonraki yanıtı göster
Aslolan bu işte, yakana iliştirilen başkalık çiçeğini soldurmamak... Bir çorbaya eşlik edicem diye tuzun işine, et suyunun kıvamına, baharatın kokusuna karışmamak... Bu mecazi anlamda değil, hakikaten karışmadan, bozuk bir tadın zoraki parçası olmaktansa, varlığının şükrünün tadına varmak...
Sana kendini anımsama fırsatı veren herkese tutkuyla sarılmak...Asıl trajedi bu...
İncelemeden ziyade terapi gibi gelen bu güzel serüvende, cıvıl cıvıl sesine, tebessümle parlayan gözlerine denk gelmek, emsalsiz benim için... :)
Gönlün ne güzel senin Boşnak Güzelim... :)
Hürmetle..
Bahardan bahardan cıvıl cıvıl olma hali :) çok teşekkür ediyorum sağol Eylülüm 💜💜
1 sonraki yanıtı göster
"Keşke hayatta da bir kaç gün devamsızlık hakkım olsa mesela benim bugün hiç yaşayasım yok dediğim günler oluyor." Bayıldım bu cümleye:)
Arada mola vermek değil mi yaşam gailesine ne güzel olurdu :) Teşekkür ediyorum yorumunuz için.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.