6. yüzyılda yaşayan koyu dindar Bizans İmparatoru Justinian, fahişeliği yasaklayıp Konstantinopolis’teki genelevleri kapattı ve genelev işletenlere para cezası verdi. Elde edilen para, fahişelerin yeni bir hayata başlamasına yardım etmekte kullanıldı. Kadın tüccarları kırbaçlanıp şehirden kovularak köle fahişeler özgürlüğüne kavuşturuldu ve özgür doğmuş kadınlar genelevlerinden alındı. Justinian, fahişeliği bırakmış karısı Theodora’nın ısrarı üzerine konuya özel bir ilgi göstermişti. Theodora, düşmüş kadınlara, istesinler ya da istemesinler, Hıristiyanlığın merhametini göstermesi için kocasına baskı yapıyordu. Justinian ve Theodora, Marmara Denizi’ndeki kayalıklardan birinin tepesindeki saraylardan birini Tövbe Manastırı’na (Metanoia) çevirdi. Burada, eskiden pazar fahişesi olan yaklaşık beş yüz kişi iffetli Hıristiyan hayatı yaşamaya zorlandı. Bunların çoğu zorunlu olarak yaşadıkları bu rahibe hayatından öylesine yıldılar ki, kendilerini uçurumdan atıp sularda kayboldular.
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.