Kalemine yüreğine sağlık canım, okudukça anımsadığım olaylar yine kanımı dondurdu, keşke hiç olmasaydıdan ziyade ;olmuş olmasına dur diyebilecek güçlerin sessiz kalışı daha çok yıpratıyor insanı.
Okurken bizi bu denli etkileyen satırlar, nasıl olurda şahit olan insanları suskunluğa mahkum etmiş aklım almıyor...
Keşke bir daha olmasın dediklerimiz şimdilerde Çinlilerin Uygur Türklerine yaptıklarıyla eş değerde ve yine susmayı tercih ediyorlar.
Nasıl bir güç savaşı, nasıl bir açgözlülük, bunu da aklım almıyor, yüreğim kabul etmiyor... İlahi adalet tecelli etsin artık!!!