“Güneş yanığı gibi, çocukluğumun son parçaları da üstümden pul pul dökülüyor ve altından ters, imkansız bir yetişkin çıkıyor.”
İçime işleyen bu ve bunun gibi onlarca cümlenin sahibi Tove Ditlevsen Kopenhag Üçlemesi’nin ilk kitabı olan Çocukluk ile adeta kayıp zamanın izlerini sürüyor.
Tezer Özlü’nün yaşamın yalnızca başlangıcını oluşturmakla kalmayan, sürekli dönülen, belki de hiç çıkılamayan zamanları anlattığı #çocukluğunsoğukgeceleri aklımın koridorlarından yankılandı bu otobiyografik metnin sayfalarında seyrü sefer ederken.
Bu yankıya #edipcansever akabinde ses verdi: Gökyüzü gibi şu çocukluk hiçbir yere gitmiyor, “ diyerek.
Travmatik her çocukluk anısı #penrosemerdiveni gibidir. Bu yüzden her ne kadar çıkar yolun bu olmadığı bilinse de alkol ve madde bağımlılığı batağına düşenin sayısı azımsanamayacak kadar çoktur. Yazar da ne yazık ki,onlardan biri…
İntihar ederek yaşamına son veren
“Şahsi iradeyle, şahsi idareyi,” yok edenlerden biri üstelik.
“Bu dünyada bir yabancı gibiyim ve geleceğin karşısında kafamı dolduran ezici sorunları tartışacak kimsem yok,”
diyerek yaşadıklar
ını tüm çıplaklığıyla kaleme alan bu hassas ruh; kim bilir, belki de üşüyen ruhunu anıların çıplak gerçekliği ile örtmüştür?
İsterim ki bu kitap tüm kalplere dokunsun. En güzel çocukluk anılarınızı hatırlamanız dileğimle … 
Çocukluk 
Tove Ditlevsen
·
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.