Öne Çıkan Yorum
Güzel bir inceleme olmuş ellerinize sağlık, kitabı hemen alıp okuyacağım.
Çok teşekkür ederim, size de şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Farkındalık yaratan, güzel bir inceleme gerçekten. Teşekkürler 🎩
Gerek kitabın kendisi gerek bu inceleme ve gerekse de vermiş olduğun yaşantı örnekleri gerçekten çok çarpıcı ve uyumlu olmuş. Böyle bir kitabın okunmasına ve bu incelemenin yazılmasına vesile olduğum için de ayrıca çok sevindim. Kalemine sağlık diyor, sağlıklı nesiller için bilinçli ebeveynlerin sayısının artmasını diliyorum. 🙏🍀
Bilmukabele. Beğenmene çok sevindim, tekrar teşekkür ederim. ;)
Emeğinize sağlık, çok güzel bir inceleme olmuş. Ebeveyn olmak gerçekten de ülkemizde kolay bir durum gibi kabul ediliyor ama asıl mesele ebeveyn olduktan sonra eşler bebekle baş başa kalınca başlıyor. Bu noktada şunu da ifade etmek isterim ki, ebeveyn olduktan sonra kitap okumak dahil birçok konuya vakti kalmıyor insanın. Bu çok doğal bir durum ve kimsenin ebeveyn olmadan bu zorluğu anlayamayacağını düşünüyorum. Bende ise baba olduktan sonra biraz daha garip bir durum oldu ve internette daha aktif olacağım işlere giriştim :) Neyse konuyu dallandırıp budaklandırmadan, çok şey düşündüren bu değerli yazı için tekrar teşekkürlerimi sunarım.
Merhaba, öncelikle belirtmek isterim ki, ebeveyn olmanın zorluklarını tahmin ediyorum. Orada genel bir vurgu yaparak çocuklara verilen ehemmiyetin az olduğunu ifade etmek istedim.
Sizin gibi okuyan, araştıran, sorgulayan bir babanın olması gelecek için umut verici. Paylaşımlarınızı severek takip ediyorum. Bu güzel yorum için de ayrıca teşekkür ederim. Sevgiler. ;)
Çok güzel bir inceleme olmuş, emeğine sağlık. :)
Benim şu an için çocuk yapma konusunda fikrim Schopenhauer'un şu sözleri doğrultusunda: #49878322
En kesin çözüm; hiç çocuk yapmamak :)
Çok mantıklı görünüyor. :)
Schopenhauer yine formunda ve bu kez kendisine katılıyorum.
Beğenmene sevindim, teşekkür ederim Kaan. ;)
kitap hakkındaki incelemeyi sonuna kadar okudum. inceleme insana bu kadar tesir edebiliyorsa kitabı düşünemiyorum bile bir baba olarak en kısa zamanda alıp okuyacağım
bu güzel tavsir için tebrik ve teşekkür ediyorum yüreğiniz dert görmesin
Şu sevgiden ari tutulmuş bebeklerin deneyini her okuduğumda üzülüyorum. :( bu güzel inceleme için teşekkür ederiz 🌺 umarım - kendi adıma da söylüyorum bunu- geçmişteki yaralarımızı sarıp geleceği ve bugünü yaşamanın bir yolunu bulabiliriz
Bazı deneyler gerçekten çok acımasızca.
Bu değerli yorumun için teşekkür ederim Anna, ben de tüm kalbimle bunu diliyorum. Sevgilerimle.
İncelemen gayet özünde olmuş , beğendim:)
eline sağlık...
Evet çocukluk birçok bireyin sancılı yarası, uyuyamadığı geceleri, dalıp dalıp gitmeleridir... Çocukken alınan yaralar , toplumdaki rolümüzü ve davranışlarımızı belirler. Bazen topluma faydalı bireyler yetişirken bazen de zararlı bireyler ortaya çıkıyor. Çocuk ve kadın olgusunu birbirine yakın buluyorum. Toplumda olması gerektiği gibi yaşamayan , üzerinde en çok fikir beyan edilen iki olgudur. Oysa rahat bırakırlarsa , her iki olgu kendi değer ve gerçekleriyle toplumda yer edineceklerdir.
Toplumda kısıtlanan bir kadın olarak , ilk önce kendi kadın ruhuma ulaşıp , kendimi iyileştirdikten sonra "gerçek bir anne"olabilirim. Eğer hâlâ savaş verdiğim yaralarım varsa , ben bir insana odaklanamam, onu eksik bırakırım çünkü ben eksiğim. Yaşanan olumsuzlukları ona yaşatmama gerek yok. Evet o benim genlerimi taşıyacak olabilir ama o kendi doğrularını kendi yaratacak. Ve bu bilince sahip olamazsak , sokaktaki bir çocuğa veya aynı ortamı paylaştığımız bir çocuğa katlanma olasılığımız çok düşük...
Kadın için dile getiriyorum ; kadın ruhuyla annelik aynı yolda yürüyen kavramlar ve anneliği öğrenmenin yaşı yoktur. İşte ben daha küçüğüm , ne anneliği felan diyenler var. Bu yaklaşımlar çok yanlış , görülüyor ki ciddi eksiklikler var. Tabi benim de bu yolda eksiklerim var , öğrenmeye çalışıyorum. Bu kitabı da en kısa zamanda okumayı düşünüyorum. Umarım öz bilince varacak olan insan sayısı artar. Baya emek harcamışsın , teşekkür ederim :)
Keşke her anne adayı senin gibi bilinçli olabilse. Ne güzel noktalara değinmişsin. Bir çok ebeveyn kendi eksikliklerini veya yaralarını çocukları aracılığı ile tolere etmeye çalışıyorlar, bunu yaparken hem kendileri fayda sağlayamıyor hem de yaralı bir çocuk daha dünyaya getiriyorlar.
"Toplumda olması gerektiği gibi yaşamayan, üzerinde en çok fikir beyan edilen iki olgu: Kadın ve çocuk." Bu konuda da seninle hemfikirim. Bu yorumun incelememe katkı sağladı, zamanını ayırıp okuduğun ve düşüncelerini paylaştığın için çok teşekkür ederim. Sana şimdiden keyifli okumalar diliyorum, sevgilerimle. ;)
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.