Yaşamı bir göle benzetmekteki naiflik
Bu tıpkı güzel bir kitabı ikinci kez okumaya benziyordu, çünkü yirmi yıl önceki bu öykünün nasıl bittiğini biliyordu ve şimdi şu yemek masasından bile çağlayanlar gibi fışkıran yaşam, nerede olduğunu kim bilir, orada bir yerde hapsedilmiş, öylece kıyıları arasında durgun bir göl gibi kıpırdamadan duruyordu.
Sayfa 117
·
509 görüntüleme
Ben de Sezai Karakoç'u aşkla okuyorum sanırdım. Senin Woolf'u okuyuşundaki tutku beni geçti 😂 Kitabı okuyasım geldi. İyi okumalar, Bertha 🤓
Sezai ile Virginia ”Biz bunlardan nasıl kurtulacağız ya amma sardırdılar başımıza 😫 ” diye konuşuyorlar kendi aralarında :D Kadın gözümde arşa yükseldi sorma gitsin, ama senin de benden geri kalır yanın yok şimdi mütevazilik etme :D çok teşekkür ederim, sana da keyifli okumalar 🙏🏼
1 sonraki yanıtı göster
Oldukça anlamlı. "Akan su pislik tutmaz", durgun su ise pistir - birikintiler önünde sonunda bataklık olmaya mahkûmdurlar.
“Hapsedilmiş.” Özgür olmayan şey nasıl temiz kalsın?
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.