İnsanda aşkın ortaya çıkışı bir anda gerçekleşmez. Aşkın şiddeti ve zayıflığı vardır. Bu şiddet ve zayıflık, ruhun var oluş mertebesini gerektirir. Aşk ateşinin henüz canda, alevlenmediği en alt derecede insan, halk âleminin ya da mülk sarayının esiridir. Bu mertebede aşk tamamen gizlidir. Bu yüzden insan ruhuna âşık adı verilmez. Âşıklık, aşkın perdeden çıktığı andan başlar. Buysa insan ruhunun varlığın en aşağı mertebesi olan mülk sarayını ve halk âlemini terk ettiği ve melekût âlemi olan daha üst bir alana adım attığı andır. Bu, aşkın kemal mertebelerinin ilkidir. İşte buradan başlayarak insan âşık ünvanını hak eder.