Günü yakala diyorlar, Günü avuçlarının içine al, bu bence çok mühim bir prensip tasavvufta buna “İbnü’l vakt” diyorlar, yani vaktin evladı olmak... Çünkü hayat uzun bir şimdiden ibaret. Şu konuşmayı yaptığımız anda dahi kelimelerimiz geçmişte kalıyor. Hayat çok hızlı bir şekilde akıp gidiyor dolayısıyla mevsimleri, insanların, kelamın bir sohbetinde letafeti, torunumuzun gülüşündeki letafeti evladımızın yüzündeki neşeli bir kıvrımı kaçırmamak lazım. Dikkati asıl olandan ayırmamak lazım.
Sayfa 17Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.