Küçük kahramanımız Dita kampın içinde hayatı pahasına kitapları muhafaza ediyor. Geçmiş,şu an ve gelecek arasında kitaplardan bir köprü kuruyor. Kitaplar hem umut,hem direnç hem de bir tutunma aracı o umutsuzluk girdabında. Aynı zamanda kitaplar insanlığın ortak hafızası. İnsanın kötülüğünün sınırı,dibi olmadığını tarih maalesef tekrarlarla bize hatırlatıyor. Kitaba yönelik eleştiri noktam ise zaman zaman propagandaya kaçılması. Oysa acılar insanlığın ortak mirasıdır. İmceleme yine çok kapsamlı olmuş. Emeğinize sağlık.