Faruk Nafiz, bu tapma, tapınma duygusunu Atatürk'ün ölümünden sonra da kaybetmemiş ve Atatürk'ü kalbinin üstünde bir put olarak hissettiğini milletimize ilân etmiş. Put yani Allah'tan başka tapılan her şey!
"Yürüyor, kalbimizin durduğu bir yolda değil
Kanlı bir gözyaşı nehrinde muazzam tabutun.
Ey ilâhın yüce davetlisi, göklerden eğil,.
Göreceksin duruyor kalbimizin üstünde putun!"