O günlerde yaşam bana karışık, anlamlandırılamaz, rastlantılarla dolu, her zaman kolayca elde edilemez uçucu bir şeymiş gibi görünüyordu. Yaşamın eteklerine tutunmaya çalışıyor, yukarıdaki ana-varlığını henüz elde edemediğimi sanıyordum. Yaşadığım gündelik şeyler -Beyoğlu'nun gri ve silik görüntüsü değildi sanki yaşam. Daha doğrusu, yaşadığım gündelik hayatı, yaşamın ta kendisi olarak görmüyordum. Ötede, daha uzakta, varılacak bir yerdeydi o. Hayallerle yaratılmış güneşli bir ada sanki. Duyguların fışkırdığı, doyumların birbirini kovaladığı yalancı bir cennet.
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.