Bir kadın, dışlanmaktan kurtulmak için durmadan yinelenen takıntılı davranışlara -doyurucu olmayan, hayatiyeti devam ettirmek yerine düşüşe neden olan bir davranışın tekrarına- döndüğü zaman, aslında daha çok zedelenmeye neden olmaktadır, çünkü ilk yaralanma haline dikkat edilmemekte ve kadın her saldırıyla birlikte yeni yaralanmalara uğramaktadır.
Bu, kollarınızda derin yaralar varken burnunuza önemsiz ilaçlar sürmeye benzer. Farklı kadınlar farklı “yanlış ilaç” türleri seçerler. Bazıları kötü arkadaşlar, zarar veren ya da ruhu zedeleyen aşırı hoşgörüler ruhu önce yükseltip sonra da parça parça eden ve yerin altına gömen şeyler gibi, açıkça yanlış olanları seçerler. Bu kötü seçimlerin çözümleri birkaç katmanlıdır. Kadın eğer kendi kendine oturup yüreğine bakabilseydi, orada, yetenek, hüner ve sınırlamalarının saygıyla kabullenilmesine duyulan gereksinimi görürdü. O halde iyileşmeye başlamak için, cılız ve yanlış bir düzelme hissinin kırık bir bacağa iyi geleceğini düşünüp kendinizi kandırmayı bırakın. Yaranız konusunda gerçeği söyleyin ve sonra buna uygulanacak çarenin aslına sadık bir portresini çıkarın. En kolay olanına ya da el altındaki en kolay ulaşılabilinenine yapışmayın hemen. Doğru ilaç için ısrar edin. Onu tanıyacaksınız, çünkü o hayatınızı daha zayıf değil, daha güçlü kılacaktır.
Sayfa 206 - Ayrıntı Yayınları
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.