Gönderi

. Sen, çınlattığın yaşam dolu kahkahalarından sonra da uzayıp giden ölümcül suskunluklarınla, bana, hep, bir şey haykırıyordun –susmanla bağırıyordun–sessizliğinle feryat ediyordun, bir şeyi bana; ama ben anlayamıyordum bunu– hâlâ da, doğru-dürüst anladığımı söyleyemiyorum. – zaten söylenecek bir şey de kalmadı artık : bağışla beni– .
Sayfa 212Kitabı okudu
··
521 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.