Gönderi

Kulak
"... Kırılan bir dalın çıtırtısını dinlet bana çocukluğumuzdan dön­düğümüzde. Unuttum yaprakların hışırtısını. Ağaçların uğultusu­nu duymadım yıllardır. Toprağın da bir sesi varmış, unuttum, onu dinlet bana. Rüzgârın iniltisini dinlet. Cama değen, cana değen, toprağa düşen yağmurdan söz et bana. Sonbaharda sokakları dola­şan kuru yaprakların hışırtısını dinlet. Ağır ağır üzerime çöken o koyu sisin sesini dinlet. Elin çenende dışarı bakarken kış başında aniden bastıran karın sesini dinlet. Sessizliğin sesini dinlet, ikimizin arasında gitgide tükenen zamanın ve sonsuzluğun sesini dinlet."
Sayfa 208Kitabı okudu
·
265 görüntüleme
Ayşe okurunun profil resmi
Öne Çıkan Yorum
"Biz ki hiç sarılamadık doyunca. Bir kere bile uyumadık dünyada yan yana. Bir kere bile doymadım sana. Seyretmedim yüzünü bir uykuda. Adımdaki sırılsıklam yağmurda üç defa yürü yalınayak. Kavuşmaktan çoktan geçtim. Bir sarılıştaki titrek nefe­ sini dinlet bana. Bir sabahı karşılayan mırıltını dinlet. Gerinmene cevap veren eklem seslerini dinlet. Boynunu kaşırken çıkan sesi dinlet. Gözlerini ovduğunda yüzüne yayılan o büyülü sesi dinlet. Belki çıkamayız bu ömürden bir daha."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.