İlya İlyiç dedesine, babasına benzemiyordu. Öğrenimi vardı, dünya görmüştü: Onların aklına bile gelmeyen birçok düşünce edinmişti. Anlamıştı ki, zenginleşmek günah olmak şöyle dursun, her yurttaşın görevi idi. Namusuyla çalışarak para kazanan, ulusunun rahatını da artırmış oluyordu.
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.