İncelemeyi paylaştıktan sonra Baumann'ın kitabında Borges'in şu sözüne rastladım.
"Önünde sonsuz bir dünya duran ve oturup gemiler, çapalar, kuleler ya da atlar, kuşlar filan çizmeye çalışan bir insan düşünün. Bu insan, en sonunda tasarladığı şeyin kendi yüzünün bir resmi olduğunu fark ediyor. İşte bu, bir yazar metaforudur. Yazarın arkasında bıraktığı şey, yazdıkları değil, kendi imgesidir..."
İşte bu benim tam anlatmaya çalıştığım şey. Borges yazmadan bir hafta önce yazmışım ben, o benden almış ama daha güzel ifade etmiş :))